Gaat het dan toch gebeuren? Gaan er twee Nederlandse clubs meedoen aan de groepsfase Champions League? Het lijkt er wel sterk op, nu PSV de uitwedstrijd heeft gewonnen en Ajax thuis enige afstand heeft genomen van Dynamo.
Na de aftrap bleek dat BATE in een 4-1-4-1 opstelling ging spelen. Daarbij werd onmiddellijk druk gezet op de opbouw van PSV, dat zich hier niet goed raad mee wist. PSV speelde in een 4-3-3 met de punt (Hendrix) naar achteren en werd feitelijk op het middenveld geneutraliseerd door een overtal van de tegenstander. Dit leidde tot een aantal schermutselingen voor het PSV-doel, waar na 9 minuten het eerste prima doelpunt van BATE uit voortkwam. Een klassieke aanval met een oprukkende verdediger, scherpe voorzet en een vrijstaande spits, 1-0.
De omschakeling van PSV, een cruciale fase in het moderne voetbal, verliep traag bij de Eindhovenaren. Daardoor bleef het voor de Witrussen gemakkelijk te verdedigen.
In de 35e minuut kreeg PSV een strafschop, die door Pereiro werd ingeschoten, 1-1. Na deze gelijkmaker kantelde de wedstrijd. PSV kreeg wat meer vertrouwen en durfde meer. Hendrix en Rosario kregen wat meer grip op het middenveld en Angeliño begon meer en meer met zijn rushes langs de zijlijn.
Na de pauze liggen de linies van BATE verder uit elkaar, de compactheid van de eerste 20 minuten is geheel verdwenen. Daardoor kan PSV dwingender gaan spelen en dat leidt tot een uitstekend doelpunt van Lozano, 1-2. PSV krijgt een aantal kansen om de voorsprong verder uit te bouwen, maar dat lukt niet. BATE trekt het initiatief de laatste 20 minuten weer naar zich toe, op zoek naar de gelijkmaker. Good-old Hleb slaagt erin om die te maken, mede door zwak optreden van Zoet, 2-2. Maar een minuut later staat PSV weer voor door een kopduik van Malen, 2-3. BATE probeert het nog wel, maar PSV houdt de deur dicht en verschaft zich een riante uitgangspositie met de thuiswedstrijd voor de boeg. Overigens vond ik de PSV-verdediging de zwakste schakel van de ploeg, vooral Dumfries viel erg tegen. Onzeker, weinig initiatief, veel fouten. In Eindhoven moet dit karwei afgemaakt kunnen worden.
Aajx startte overdonderend in de wedstrijd tegen Dinamo Kiev. Ik had nog niet met mijn ogen geknipperd of de bal lag al achter de Oekraïense doelman, die riant over de bal heen duikt. Foutje, bedankt! Een mooie opsteker na 2 minuten. Beide ploegen spelen 4-3-3 met de punt naar voren en dat was van Dinamo niet verwacht. Een muur optrekken voor het doel was de algemene gedachte, maar Kiev wilde gewoon meevoetballen. En na een kwartier betaalde dat zich uit. Een hoekschop, een vrijstaand spits, een kopbal en de gelijkmaker. Zo simpel kan het soms gaan.
De rest van de wedstrijd was het vooral Ajax dat de toon aangaf. Superieur in de techniek en snelheid van spel kreeg het vele kansen. Ziyech scoort via een tegenstander en Tadic doet er voor de pauze nog een goaltje bij. Deze 3-1 voorsprong komt niet meer in gevaar. Als je al kritiek kunt hebben op de Amsterdammers is het dat ze te weinig gebruik maken van de vele kansen. Ziyech speelde opnieuw de sterren van de hemel en ook Tagliafico speelde opvallend met zijn aanvallende drang. Dit in tegenstelling tot Mazraoui, die dit keer minder aanvallend vertoon had.
Minpuntje is de gele kaart voor Tagliafico, waardoor hij er in Kiev niet bij zal zijn. Ik ben benieuwd hoe Ten Hag dat gaat oplossen. Blind zou daar kunnen spelen, met Wöber centraal. De verdediging wordt wel belangrijk in Kiev, want reken maar dat de Oekraïeners de 3-1 achterstand ongedaan willen maken. Twee doelpunten volstaan. Het is dus van belang voor Ajax om zo snel mogelijk een uitdoelpunt te maken. En dan zijn de Amsterdammers ook door.
Wat een ongedacht succes voor de Nederlandse ploegen (maar we zijn er nog niet). En helaas moet ik constateren dat hierdoor de afstand tussen PSV en Ajax aan de ene kant en Feyenoord, AZ en de rest van Nederland opnieuw veel groter zal worden. Worden we dan ook zo’n voetballand waar twee ploegen de dienst uitmaken en de rest leuke opvulling is.
