Geweld, strijd, haat en schoonheid. Zijn dat zaken die samen kunnen gaan. Kun je geweld abstraheren tot schoonheid. Of kan kunst vraagtekens zetten bij haat en strijd. Dat is een fascinerende vraag, omdat strijd en geweld altijd samen zijn gegaan met de mens, van heel vroeger tot nu.
Over deze vraag gaat de tentoonstelling “Beauty of the Battle” in het Apeldoornse CODA museum. 22 kunstenaars verkennen de grens tussen haat en liefde, gevaar en schoonheid.
Ik ging vooral naar deze tentoonstelling vanwege de werken van de nog jonge kunstenaar Damian Kapojos. Afgelopen zomer nog winnaar van de Frans de Wit prijs bij Beelden in Leiden. En van wie we bij die gelegenheid een klein werk hebben gekocht.
In Apeldoorn staan een aantal van zijn werken, waarin allerlei motieven samenkomen. Kapojos heeft Indonesische wortels en dat zie je terug in zijn werk. Ook beoefent hij oosterse vechtsporten en ook dat zie je terug. Zijn werken zijn verfijnd keramiek, dat in tegenstelling is tot het geweld. Het nodigt uit tot vooral veel kijken en op je laten inwerken.
Boeiend zijn ook de schilderijen van Tamme de Boer. Dikke rijen van gehelmde ME-ers bevolken zijn doeken en veroorzaken hiermee een onheilspellende dreiging. Geweld zit er aan te komen en kan ieder moment losbarsten. De ritmiek in de werken zorgt voor een dynamiek en de felle kleuren spatten van het doek af.
Bijzonder zijn ook de felle lichtboxen van Patrick Koster. Het lijken vrolijke plaatjes maar bij nadere beschouwing zie je toch andere beelden. Zoals het drieluik met een speedboot, waarop zich iemand verstopt heeft. Op zich nog niet bijzonder, maar als je weet dat dit is geïnspireerd op de klopjacht op de Boston-bomber, dan kijk je ineens met heel andere ogen naar deze vrolijkheid.
Naast de schilderijen, foto’s en beeldende kunst zijn er ook een aantal buitengewoon intrigerende videowerken te zien, die vooral vragen oproepen. Zoals bv. Last Riot van AES+F, absoluut de moeite waard om 15 minuten voor te gaan zitten. Hieronder nog een aantal fraaie werken uit deze boeiende tentoonstelling, die nog tot en met 3 februari 2019 te zien is.
