Zeven misdaadromans heeft Jussi Adler-Olsen ons laten gissen over de identiteit en achtergrond van Assad, een van de hoofdfiguren in zijn Serie Q. In 2007 begon deze serie met ‘De vrouw in de kooi’ (in 2013 verfilmd). In dat boek maakten we kennis met Carl Mørck, inspecteur en toen net leider van Afdeling Q. Mørck is een uitstekend politieman, uiteraard met zijn Deense eigenaardigheden en problemen, die een beetje uitgerangeerd was en toen tot hoofd Afdeling Q werd gebombardeerd. Als assistent kreeg hij Assad, een mysterieuze kracht waarvan zijn achtergrond en verleden in duister bleven gehuld. Daar kwam Rose bij als administratief ondersteuner, die uiteindelijk heel slim bleek, doortastend met een steeds grotere rol in het opsporingswerk.
Afdeling Q was bedoeld als een afvoerputje. Het kantoor was gevestigd in de diepe donkere krochten van het hoofdbureau, daar waar de verwarmingsbuizen zo laag waren dat je je hoofd eraan stootte. Oude onopgeloste zaken, ‘cold cases’ in moderne politietaal, werd hun werkterrein. Ze waren daarin zo goed dat ze vele jaren later eigenlijk het paradepaardje van de politie begonnen te worden.
Waar de vorige boeken in deze serie zich bijna allemaal geheel afspeelden in Denemarken, heeft Slachtoffer 2117 een internationaal tintje. Het speelt zich af in Griekenland en Duitsland.
Op een Grieks strand spoelen de overlevenden van een vluchtelingenbootje aan. Maar ook lijken spoelen aan. Een Spaans journalist maakt hier foto’s van en Assad herkent op die foto zijn vermoord geachte vrouw en dochter. In de aangespoelde groep zitten ook enkele terroristen. Zij zijn gekomen met het oogmerk om grote aanslagen te plegen. Maar een bijkomende zaak is dat de leider een appeltje te schillen heeft met Assad.
En zo ontspint zich een spannend verhaal dat zich via dat Griekse strand grotendeels afspeelt in Duitsland, waar de eerste grote aanslag wordt voorbereid.
Natuurlijk gaat Assad op pad om de hem zeer bekende terrorist te pakken te krijgen.
Wat volgt is een zenuwslopende jacht op de leider van het terroristengroepje, die steeds een stapje voor blijkt te liggen.
Thema’s in deze misdaadroman zijn terrorisme, de vluchtelingencrisis, de strijd in Irak en Syrië, een oorlogstrauma, wraak en vergelding. Ik schrijf ook met opzet misdaadroman zonder de toevoeging ‘literair’ want de boeken van Jussi Adler-Olsen zijn snel leesbaar, maar het zijn geen literaire meesterwerken. Om er toch van te kunnen genieten is het literaire sausje ook niet nodig.
