Picciridda betekent kleine meid in het Italiaans en het is het filmdebuut van regisseur Paolo Licata. Eind jaren 50 woont de kleine Lucia in een klein dorpje op een mooi en vooral zonnig Italiaans eilandje (de film is opgenomen op Sicilië). Ze woont daar samen met haar vader, moeder en broertje. Maar de werkloosheid is hoog en de armoede groot. Daarom besluiten Lucia’s ouders om, samen met haar broertje, naar Frankrijk te trekken en daar te gaan werken.
Trauma 1: Je ouders met broertje met een boot zien vertrekken naar verre oorden om achter te blijven bij je oma, Nonna Maria. Oma is een norse, forse vrouw. Zwijgzaam maar met enig aanzien in het dorpje. Vooral omdat ze de overledenen mooi kan opmaken voor de begrafenis. De verhouding tussen Lucia en haar oma is moeizaam, maar langzaam zien we toch dat ze elkaar gaan waarderen.
Trauma 2: In de familie bestaat een onuitgesproken haat. Lucia mag van oma niet omgaan met haar tante Pina en haar nichtje Cettina. Waarom dit niet mag blijft onuitgesproken. Als Lucia hier naar vraagt krijgt ze geen antwoord. Ooit is er iets gebeurd, waardoor de twee grote zussen (Maria en Pina) niet meer met elkaar praten. Lucia vind ze wel aardig en snapt er niet veel van.
Trauma 3: Lucia heeft wel een vriendinnetje, maar op school laten haar klasgenoten haar links liggen. Ze wordt zelfs een beetje gepest. Thuis heeft ze vriendschap gesloten met een zwarte kip, die ze vertroeteld.
Trauma 4: Er overkomt Lucia iets waarover ik hier niets ga vertellen, omdat dit cruciaal is voor het verhaal.
In deze moeilijke omstandigheden zien we Lucia langzaam, via verdriet en eenzaamheid, opgroeien tot een sterk meisje. Uiteindelijk vertrekt ze ook naar Frankrijk, omdat haar ouders het daar goed hebben gedaan. Als ze na meer dan tien jaar terugkeert, is haar oma overleden. Dan ook pas komt ze achter het onuitgesproken geheim.
Picciridda is een bijna toeristisch aandoende film. Mooie zonnige beelden, soms zelfs met een gouden glans. Je verlangt onmiddellijk naar de Italiaanse lucht. Het verhaal wordt helder en duidelijk verteld, bijna op een boekachtige manier. De twee hoofdrolspeelsters, Marla Castiglia als het jonge meisje Lucia en Lucia Sardo als Nonna Maria, spelen een geweldige rol. Ook de bijrollen zijn prima bezet. Je voelt je thuis in het dorpje, alsof je er zelf rondrijdt op je Solex. De ogen van de hoofdrolspeelsters weerspiegelen hun innerlijk. Soms wordt het drama iets te melodramatisch aangezet.
Al met al is Picciridda een mooi drama, goed in beeld gebracht met een uitstekende cast. Kortom, een prima zomerfilm.