Valentijn zonder bloemen

Afgelopen zondag was het weer Valentijnsdag, overgewaaid uit het Angelsaksische en met grote graagte omarmd door de bloemensector. Niets mis mee, want de bloemenmensen moeten ook hun boterhammetje kunnen verdienen.

Maar door de grote witte en koude buitenwereld, en het feit dat de bloemenverkopers hun veelkleurige waar alleen maar in de buitenlucht mogen verkopen, kwam er van die verkoop niet veel terecht. Want bloemen kunnen niet zo goed tegen vriesweer.

Reden dus om Valentijn eens anders te benaderen. Tijd om de horeca weer eens te steunen en te gaan genieten van een Valentijnsdiner. Als liefhebber van het Voorschotense restaurant Allemansgeest daar maar weer eens aangeklopt. Nou ja, digitaal dan.

En ze hadden een mooi Valentijnsmenu samengesteld. Bovenaan zie je het voorgerecht, bestaande uit een gerookte eendenborst, gegarneerd met rode kool en Enoki paddenstoelen. Dit is een Japanse lekkernij die ook wel fluweelpootje of gouden naald wordt genoemd. Het geheel omringd door een Vadouvan dressing en stukjes spongecake.
Het was een geweldig begin, vol met verschillende smaken en een heerlijk malse eendenborst. Liplikkend tijd dus om over te gaan naar het hoofdgerecht.

Het hoofdgerecht bestond uit een gegrilde grietbotfilet. De griet behoort tot de klasse van de tarbot en lijkt qua smaak ook heel erg op de tarbot. Gegrild is het een ware delicatesse. Naast de griet kwam een brandade (een puree) van makreel, het geheel afgemaakt met seizoengroenten en een saffraan beurre-blanc.
De griet was overheerlijk sappig, vol met smaak en samen met de saffraan beurre-blanc strelend op de tong.
Na een korte tussenpauze was het uiteindelijk tijd voor het dessert.

Het dessert bestond uit een parfait van banaan, gegarneerd met een crème van melkchocolade en bruine rum en een appel-kaneel gel. Dit moet je zelf opspuiten en dan blijkt hoeveel vakmanschap er nodig is om dit op een mooie oogstrelende manier te doen. Maar goed, we deden onze best en de smaak bleef natuurlijk gewoon hetzelfde. Daarbij nog wat merengue en cress om het helemaal af te maken.
De parfait was heerlijk zacht van smaak met een lichte banaantoets op de tong. De crème en de gel zorgden voor verschillende smaaksensaties.

Na het dessert konden we verzadigd achterover leunen. Volop genoten van alle smaken, oogstrelend kleurgebruik. Kortom, Allemansgeest had weer voor een heerlijk Valentijnsdiner gezorgd.