Als de zon gaat schijnen, de temperatuur langzaam oploopt en de dagen weer langer worden dan komt de natuur ook weer in beweging. Voorzichtig steken de eerste knopjes hun kop op, de narcissen trompetteren met hun fraai gele kleur en de vroege tulp probeert ook uit de kluiten te breken.
Polderpark Cronesteyn, aan de rand van Leiden gelegen, is zo’n prachtige natuurplek. De eerste jonge gansjes hebben het veilige ei verlaten en ontdekken naast de zorgzame ouders de nieuwe wereld. De ooievaars staan boven op hun nest en turen in de verre verte, het getetter van de vele soorten ganzen overstemt zelfs het autogeraas van de A4. De fazant stapt deftig door het ontluikende gras en de vogels concerteren alsof ze in een concertgebouw zitten.
Daar tussendoor gaat de mens, in zijn argeloosheid. Rustige wandelaars die opmerkend spieden naar de ontluikende natuur. Drukke renners, met of zonder oordopjes, die alleen oog hebben voor hun pad en tegenliggers. Kinderen, die de ruimte vinden om uit te breken en hondenbezitters die zich nergens aan storen.
Het is fijn dat Leiden aan de oostkant zo’n mooi groot polderpark heeft. Aan de andere kant van de stad ligt het wat ingetogener Leidse Hout.
