Een klein maandje geleden trokken we een midweekje naar de noord-oost hoek van de Veluwe. Je rijdt er vaak langs via de A12 richting Zwolle, maar de afslag Elspeet neem je toch niet elke dag. Toen deden we dat wel een keer en kwamen we terecht in Vierhouten, een minuscuul klein plaatsje te midden van bossen en heide.
Enig geluk hadden we daarbij wel, want oorspronkelijk hadden we geboekt voor midden mei maar door een andere afspraak schoven we een paar weken op. En daarbij ruilden we een kletsnatte en koude midweek in voor een droge en tamelijk warme.
We kwamen terecht in een zgn. chalet, aan een doodlopende weg pal naast de Elspeter heide. We werden verwelkomd met een groots concert van tientallen vogels, die zo hard mogelijk door elkaar heen zongen, een atonale symfonie van ongekende rijkdom. Deze symfonie begeleidde ons van vroeg in de ochtend tot laat op avond. Vooral een zanglijster zong het hoogste lied, gezeteld op de top van een hoge boom. Maar ook allerlei mezen, vinken, merels, roodborstjes lieten enthousiast van zich horen. Met in de verte altijd een koekoek.
Wandelend en fietsend kun je alle kanten op. Door bossen, langs de heidevelden, maar ook langs weilanden. In de nabijheid tref je ook Het Verscholen Dorp, een herbouwd onderduikerskamp. In een aantal hutten, midden in de bossen, zaten bijna honderd mensen tijdens WO II ondergedoken. Lees hier meer over dit bijzondere kamp.
In Vierhouten was het prima koffie drinken bij Tante Sjaan en ook de lunchkaart gaf een mooie verscheidenheid. Overigens niet echt goedkoop, in Leiden is een terraslunch toch soms wel wat goedkoper. Iets verderop in Elspeet was het aan het eind van de middag genieten van een ouderwetse sorbet bij Op de Brink.
Onze fietstocht leidde ons van Vierhouten via Tongeren en Schaveren richting Vaassen, waar we van een heerlijke lunch genoten Bij Maarten in ‘t Koetshuis van kasteel Cannenburch. Na de nodige rust te hebben gehad, stegen we weer in het zadel om via Niersen weer in Elspeet, het startpunt, uit te komen. Een prachtige dag over smalle bospaadjes, klimmend, dalend en slingerend door de ongerepte natuur.
Jammer dat de heide niet in bloei stond, maar wellicht bewaren we dat voor een volgende keer.
