De nieuwe film van Thomas Vinterberg, bekend van Jagten en Festen, is Druk. In het Nederlands betekent dat dronken, maar de Engelse titel is ‘Another Round’ en dat klinkt toch heel wat vriendelijker.
Vier leraren op een middelbare school (Mads Mikkelsen, Thomas Bo Larsen, Magnus Millang en Lars Ranthe) besluiten om een experiment met alcohol aan te gaan. Ze baseren hun experiment op een Noors onderzoek, waaruit zou blijken dat als je continu 0,5 promille in je bloed hebt, je veel gezelliger en socialer bent. Problemen verdwijnen en de creativiteit stijgt. Maar dit betekent wel dat je om de paar uur een paar glazen bier of wijn moet drinken, de hele dag door.
Alle vier zitten ze een beetje in een sleur. Het lesgeven gaat niet zo lekker meer, thuis is het ook al niet koek en ei, kortom onze vrienden zitten in een dip, mogelijk een midlifecrisis.
De eerste resultaten zijn goed, zo niet prima. Het lesgeven gaat ineens gesmeerd, de leerlingen vinden de lessen weer leuk, het liefdesleven thuis bloeit weer op. Het gaat zelfs zo goed, dat de vier besluiten om het alcoholpercentage op te voeren naar 1 promille. Uiteraard houden ze de resultaten van hun experiment keurig, wetenschappelijk verantwoord, bij.
Daarna gaat het langzaam fout want de alcoholverslaving neemt hand over hand toe. Natuurlijk allemaal wetenschappelijk verantwoord, maar de voortdurende dronkenschap wordt langzamerhand voor de buitenwereld zichtbaar. En van het een komt het ander.
In eerste instantie denk je dat deze film je de nadelige effecten van alcoholgebruik wil laten zien. Te veel alcohol leidt tot verslaving, daar waar je zelf niet meer in de gaten hebt waar de grenzen liggen. Uiteindelijk ga je er aan onderdoor. Je maatschappelijke positie wankelt, thuis gaat het niet meer goed, enz. enz. Van een saaie leraar wordt je ineens een risico. Maar dan kantelt de film ineens, want na de realisering dat de drank de overhand heeft gekregen, gaan onze vier vrienden toch door. En dan krijgen we ineens een andere film, een totaal andere kijk op de zaken.
Want na een dramatische gebeurtenis, waarbij mens zich realiseert dat het zo niet verder kan, komen we bij de eindexamens. En daar vloeit de alcohol rijkelijk, zowel voor de leerlingen als de leerkrachten. En het uitbundige plezier spat van het doek af.
Uiteindelijk wil Vinterberg ons laten zien dat alcohol een alledaags onderdeel van het leven is. Of we dat nu fijn vinden of niet. En dat hier allerlei gevaren op de hoek liggen, klaar om toe te slaan. Of dit nu echt bereikt wordt met deze film betwijfel ik. Want zelf dacht ik meer in de trant van ‘sponsored by Heineken’ of zoiets. Mogelijk schiet Vinterberg zijn doel, voor zover dat er al is, voorbij.
De vier acteurs spelen allemaal solide, met een uitblinkende Mads Mikkelsen. Het is geen sinecure om een geloofwaardige alcoholist neer te zetten.