Na de mooie openingsavond al weer tijd voor dag 2 van het in totaal elf dagen durende filmfestival. Deze dag was de keuze gevallen op The Duke, de nieuwste film van regisseur Roger Michell (in 1999 bekend geworden met de komedie Notting Hill). The Duke is een biografische komedie met Jim Broadbent en Helen Mirren in de hoofdrollen.

Kempton Bunton (Jim Broadbent) is een vriendelijke, sociaal bewogen man, wonend in een arbeiderswijk in Newcastle. Hij voert in de jaren 60 allerlei acties, verzet zich tegen onrecht maar is uiteindelijk een doodnormale man die altijd het onderspit delft. Maar hij geeft, tot chagrijn van zijn hardwerkende vrouw (Helen Mirren) nooit op. Een van de zaken waarvoor hij onophoudelijk strijdt is het gratis kijkgeld voor gepensioneerden en veteranen. Helaas luistert niemand naar hem.Baantjes verliest hij ook altijd snel omdat hij ook daar opkomt voor de underdog, hetgeen werkgevers niet altijd waarderen.

Op een dag wordt bekend gemaakt dat de National Gallery een Goya heeft aangekocht, het portret van de Duke of Wellington. Voor de hogere klassen een belangrijk symbool van nationale trots. Als Kempton, die in zijn vrije tijd toneelstukken schrijft, twee dagen naar Londen mag van zijn vrouw om zijn werken bij de BBC te promoten, mislukt hij op alle fronten. En dan ziet hij de Duke en besluit om dat werk mee te nemen, naar huis. Hij wil dan geld krijgen voor de teruggave zodat hij het kijkgeld van een aantal gepensioneerden kan betalen.

En zo ontstaat een komische thriller, gebaseerd op de Britse klassenmaatschappij. Regisseur Michell slaagt erin om dankzij het geweldige spel van vooral Jim Broadbent een vermakelijk verhaal neer te zetten waarin de sociale aspecten en het typische Britse arbeidersbestaan met lichte maar wel herkenbare toon worden neergezet.

Al met al een fijne kijkfilm, zonder pretenties maar wel in de Britse traditie van social reality films over de arbeidersklasse. Daarom drie sterren.