Zhang Yimou, de Chinese regisseur die bekendheid verwierf met films als Raise the Red Lantern en House of Flying Daggers, heeft met zijn nieuwste film, One Second, opnieuw een klein meesterwerkje afgeleverd.
China, midden jaren 60, de tijd van de Rode Gardes en voorzitter Mao. Een man worstelt door de zandduinen van een woestijn. Als hij eindelijk een dorpje bereikt, is hij te laat voor de filmvoorstelling. Het filmtheater wordt opgeruimd, de filmrollen worden ingeladen in de zadeltassen van een motor. De filmmensen nemen nog een laatste drankje. en dan ziet de man hoe een diefje een filmspoel steelt. Hij rent er achteraan, maar als hij de spoel aan de dief, een jong meisje, ontfutseld en die wil teruggeven, blijkt alles dicht te zijn en zijn de filmmensen vertrokken.
Met de moed der wanhoop trekt hij de woestijn weer in, op weg naar het volgende dorpje waar de film vertoond zal worden. Maar onderweg wordt hij door het meisje en een vriend overvallen en raakt hij de filmspoel weer kwijt.
Langzaam krijgen we meer zicht op zijn drijfveren, op wie hij is maar ook op het meisje en haar geschiedenis. Naast het feit dat dit een ode is aan de film zelf, geeft het ook een inkijkje in een donkere Chinese periode. Reden waarom de film slechts enkele dagen voor de wereldpremière op de Berlinale werd teruggetrokken. Kennelijk vond de Chinese het risico te groot dat de film de Gouden Beer zou winnen met alle publiciteit daaromheen. De film laat namelijk wel zien hoe het er toen aan toe ging.
Uiteindelijk is het een intiem portret geworden van twee met het leven worstelende mensen. Verstotenen die proberen te overleven in een moeilijke tijd. Het einde doet dan ook iets geforceerd aan als de nieuwe tijd zich aandient en onze helden een glorieuze toekomst tegemoet gaan (geheel in propagandistische stijl). Wellicht is dit het ironische tintje dat Zhang Yimou er toch in heeft aangebracht.
Het is een prachtig verhaal, schitterend vorm gegeven. Opnieuw vier sterren. Kijk vooral de trailer even.
