Heb je een roeping om kok te worden in een restaurant, kijk dan niet naar Boiling Point. Na een relatief rustig begin loopt alles uit de hand in de keuken van chefkok Andy Jones, een geweldige rol van de altijd geweldige acteur Stephen Graham.
Het bijzondere aan Boiling Point is dat de film in één take is opgenomen. Dat vereist een hele goede voorbereiding voor wat betreft de attributen en de plaats waar de acteurs zich bevinden. Het voegt ook de enorm nerveuze spanning toe die ongetwijfeld in een hele drukke restaurantkeuken heerst, vooral als het niet allemaal loopt zoals gewenst.
Andy, onze chefkok, heeft persoonlijke problemen die hij probeert te vergeten met een flesje drank. Daarnaast heeft hij ook af en toe een snuifje nodig voor de energie. Maar als hij binnenloopt blijkt hij vergeten om sommige dingen te bestellen, waardoor het menu moet worden aangepast. Daarnaast loopt er een kritische inspecteur van de keuringsdienst rond. De spanning loopt al snel op als de inspecteur hun waardering van 5 naar 3 verlaagt. Spoedoverleg volgt en alle plooien worden gladgestreken.
De zaak loopt vol en de ene na de andere bestelling rolt op de keuken af. Enkele zgn. Instagraminfluencers willen iets eten wat niet op het menu staat. Dit leidt weer tot grote spanning tussen de bediening en de keukenstaf. Uiteindelijk lukt het om aan de bestelling te voldoen. Als dan ook nog de beroemde tv-kok Alastair Skye, vergezeld door een culinair recensent, plaatsneemt koken sommige pannetjes spontaan over. Vooral omdat onze Andy bij Alastair heeft gewerkt en eigenlijk diens keuken de topnaam heeft bezorgd zonder daar ooit erkenning voor te hebben gehad.
Enfin, als dan ook nog iets misgaat met een allergische reactie van een klant met een ambulance voor de deur als resultaat, dan ontvlamt de hele keuken.
Kortom, mijn advies is om gewoon een huis-tuin-en-keukenkok te blijven. Ver van de ongezonde spanning in een restaurant. Boiling Point laat feilloos zien wat er allemaal mis kan gaan. Een uitermate knap gemaakte film met enkele excellente acteurs die zorgen voor een ware thriller. Wellicht wat overdone allemaal, maar vooruit, je blijft wel op het puntje van je stoel zitten. Gelukkig zit er ook nog wat humor in (het is wel een Britse film, nietwaar?), zodat ik toch tot een royale vier sterren kom.
