Gisteren werd ik opgeschrikt door het bericht dat Ferry Rigault plotsklaps was overleden. Ferry was een bekende man binnen de culturele sector van Leiden.

Ik ontmoette Ferry voor het eerst toen het failliete Kreatief Sentrum in Leiden werd voortgezet in het nieuwe LVC (Leids Vrijetijds Centrum). Ik werd toen gevraagd om tijdelijk een bestuursplek in te nemen vanwege mijn eerdere bezigheden binnen het Kreatief. Ferry kwam toen binnen als nieuw staflid en zo leerde ik hem kennen. En toen bleek ook dat we allebei eenzelfde opleidingsachtergrond hadden, de Katholieke Sociale Academie in Den Haag.

Ferry zat vol met ideeën, zowel qua muziek als qua opbouw van het nieuwe jongerencentrum. Mede door zijn ongebreidelde inzet is het LVC geworden wat het nu is. Veel jonge mensen hebben in dat centrum genoten van alle soorten muziek, films, workshops en alles wat maar een beetje aansloot bij de alternatieve cultuur.

Doordat ik uit Leiden vertrok heb ik die ontwikkelingen maar van een afstandje kunnen volgen. Maar toen ik in 2009 weer terugkwam in Leiden kwam ik ook Ferry weer tegen. Hij werkte toen voor het Kunstgebouw en begeleidde diverse cultuurprojecten in Zuid-Hollandse gemeenten. Hij was heel geïnteresseerd in de beeldende kunst in de openbare ruimte, omdat het daar in Leiden een beetje aan ontbrak.

Ik kwam Ferry op allerlei bijeenkomsten tegen. Hij was toen vooral actief in de wijk waar hij woonde, de Tuinstadwijk. Hij kwam op voor het behoud van de BOP (Buurt Ontmoetings Plek) en hij introduceerde de ouderwetse schillenboer, die het gft-afval met paard en wagen kwam ophalen. Een uniek project, bedacht door een uniek mens.

De laatste jaren kwam ik hem regelmatig in de stad tegen. Dan wisselden we even uit waar we mee bezig waren en wat ieders nieuwe plannen waren. Zo vertelde hij dat hij de laatste tijd op zoek was naar zijn roots. Hij was in Frankrijk geweest want hij had ontdekt dat ergens in een Frans dorpje een stukje familiegeschiedenis lag.

Het laatst sprak ik Ferry naast het loempiakarretje op de hoek van de Korevaarstraat en het Levendaal. Hij zat daar lekker te smikkelen en vertelde dat zijn plan om een mooi beeld te plaatsen op de brug tussen Herenstraat en Doezastraat was gelukt. Het zou nog even duren, maar het beeld zou er komen. Dat had hij inmiddels met de gemeente geregeld. En hij was bezig om toestemming te krijgen voor een grote muurschildering op de blinde muur tegenover de Spar in de Herenstraat. We hadden het daarbij nog even over de straatkunst Banksy en Diego Rivera.

Ferry was ook een filmliefhebber. Ieder jaar kwam ik hem wel tegen tijdens het Leids Film Festival. Afgelopen jaar nog stonden er tegen de 20 films op zijn programma. Dat alles onder het motto dat film kijken je culturele wereldblik vergroot.

Nu zal ik Ferry nooit meer tegenkomen. En dat zorgt voor een leegte. Ik hoop dat hij in de hemel rust zal vinden temidden van veel andere muzikanten en cultuurliefhebbers. Een lief mens is heengegaan.