Afgelopen week was ik in Amsterdam en had ik even de tijd om binnen te wippen bij het Allard Pierson Museum. Daar was een kleine herdenkingstentoonstelling over Peter van Straaten, die vijf jaar geleden overleed.
Peter van Straaten is bij veel mensen bekend met zijn “Vader en zoon” tekeningen. Maar ook zijn Zeurkalender is heel bekend. Van Straaten hield ons met zijn tekeningen een spiegel voor van hoe wij als mens er op staan. Zelfrelativering in optima forma. Oud worden, roddels, liefde, jaloerse echtgenoten zijn ook geliefde onderwerpen van Van Straaten.
De tentoonstelling Misschien valt er wat te lachen is samengesteld door acht gastconservatoren, waaronder Els Timmerman, de weduwe van Van Straaten. Elke conservator heeft een kleine selectie gemaakt waarbij ieder een ander aspect uit het werk van Van Straaten belicht.
Het is een fijne kleine tentoonstelling geworden, die je weer verlaat met een grote grijns op je gezicht. Nog te zien tot en met 17 april.
