Afgelopen week zat ik weer eens prinsheerlijk in de grote zaal van Trianon, samen met nog enkele liefhebbers van het Marvel universum. Tijd voor Thor: Love & Thunder, het vervolg op “Thor: Ragnarok” uit 2017. En laat ik maar direct met de deur in huis vallen, het was een prima film. Een van de betere in het Marvel Cinematic Universe. Vol humor, zelfspot, actie uiteraard, een beetje romantiek, een grote boze slechterik, eigenlijk te veel om allemaal op te noemen.
Met opnieuw Taika Waititi als regisseur is het weer een visueel spektakel dat van het grote scherm spat. En met liefde voor Marvel gemaakt, ook dat proef je elke minuut.
Onze vikingheld, onze dondergod Thor is geen grootse krijger meer. Hij is zijn krijgersinstinct kwijt en zoekt het in de ‘healing’. De mensen uit Asgard wonen nu in Nieuw Asgard, een kustplaatsje. Hun oude dorp werd in “Thor: Ragnarok” helemaal vernield. Onder leiding van hun leider, de charismatische koning Valkyrie, zijn ze gewend geraakt aan het leven op Aarde, waar ze zelfs een toeristische attractie zijn geworden.
Thor zelf komt weer in vorm, met een beetje hulp van de Guardians of the Galaxy en Guns N’ Roses, krijgt hij zijn bijl Stormbreaker weer goed onder controle. Alleen, hij kan dit feit met niemand delen en ook zijn zoektocht naar liefde is op een dood spoor gekomen.
Dan is daar ineens Jane Foster, zijn oude liefde uit eerdere films. Nu hanteert zij Thor’s strijdhamer Mjolnir en dat bezorgt haar de naam Mighty Thor met helm en cape. De vijand is Gorr, de Godendoder. De reden waarom hij dat is geworden wordt mooi neergezet. En dan moet de film eigenlijk nog beginnen.


Kortom, een heerlijk spektakel waar je twee uur lang met veel plezier naar zit te kijken. Een aanrader dus voor de liefhebber van de Marvel films. Vier sterren krijgt deze film van mij.
Geef een reactie