Oftewel een avond over een traditioneel gerecht, de pannenkoek. Of is het nou pannekoek. De discussie hierover is nog niet verstomd. Formeel is de officiële spelling met een -n, maar vele oude taalliefhebbers argumenteren dat het hier een gerecht betreft met een eigennaam en dat het niet gaat om een koek die in een pan hoort.
Maar wat het nu ook precies is, afgelopen week zaten eega en ik in het Amsterdams theater Carré om daar te genieten van de nodige pannenkoekenpraat te genieten. Koekenbakkers waren Marcel van Roosmalen en Gijs Groenteman, de zoon van …… Het ging om twee toegevoegde voorstellingen ter afsluiting van hun theatertoer met “De pannekoekencaravan” (zonder tussen -n). Dit is wat ze zelf over hun voorstelling zeggen: “Ruim tien jaar geleden zagen Marcel & Gijs geen brood meer in de journalistiek. Het was tijd om het over een andere boeg te gooien. Ze kochten een pannekoekencaravan en doopten zichzelf foodtruckondernemer voordat er überhaupt foodtruckondernemers bestonden. Met wisselend, vooral tegenvallend succes trokken zij twee jaar lang stad en land af voordat ze berooid en een illusie armer terugkeerden naar de journalistiek. Inmiddels is het verwerkingsproces voltooid, zijn de brandwonden geheeld en maken Gijs en Marcel van hun verhaal een avondvullende voorstelling. De Pannekoekencaravan is een poedersuikerzoete theateravond over vriendschap, ambitie en hoop“.
Een avond vol verhalen, want vooral Van Roosmalen is een geboren verteller. Geweldige verhalen over hoe ze aan de caravan kwamen en hoe ze er weer van af raakten. En hoe ‘de zoon van Hanneke Groenteman’ een gewiekst zakenman blijkt die de investering van zijn moeder er in relatief korte tijd doorheen jaagt. Waarna de ondergang volgt, hun vriendschap een enorme deuk krijgt en ze na jaren van wrok en boosheid toch weer verzoenen. Mooie verhalen, vol humor en tragiek. Kortom, een mensenleven in een notendop.
Een uitverkocht Carré, dat al bij opkomst van Gijs enthousiast ging staan met een oorverdovend applaus en gefluit. Kennelijk genieten de heren een grote populariteit in het Amsterdamse.
Voorafgaan aan de voorstelling genoten eega en ik van een heerlijk diner in de nok van Carré. Daar zit een leuk restaurant. Een prijs, een driegangenmenu met keuze uit vier voor- en hoofdgerechten en enkele desserts. Ik koos voor een klein maar fijn voorgerecht van gerookte makreelmousse met een paar krokante aardappeltjes met aardappel en dille. Het hoofdgerecht was een parelgortrisotto met gestoofd rundvlees en wat aceto-uitjes en groene asperges. Eega koos voor een hele bijzondere carpaccio van oesterzwam en paddenstoelen met kerriemayonaise, hazelnoot, croutons en bieslook. We hadden beiden nog nooit zo’n vega carpaccio gezien maar het smaakte volgens eega overheerlijk. Haar hoofdgerecht was een op de huid gebakken roodbaars. Na een zoet dessert en een kopje koffie daalden we af naar het theater.
Al met al een bijzondere avond uit met een bijzondere voorstelling en een mooi etentje vooraf.