Als je dan toch zo nodig met vakantie moet, dan kom je er op de eerste dag meteen achter dat je wel wat vergeten bent. Dus kwam ik erachter dat ik mijn petje vergeten was, onontbeerlijk in de strijd van een kaalhoofdige tegen de zon, en een regenjackje. Nu zult u misschien raar opkijken, een regenjackje met deze tropische temperaturen, maar mijn blik ging toch vooral iets verder in de week waarin een aantal verlossende buien worden voorspeld.

Derhalve fluks op de eerste vakantiedag in de auto, op naar Deventer. Een ritje van niks door weilanden, bossen en voor je het weet rijd je Colmschate binnen. Deventer is een heerlijke stad om te bezoeken met veel leuke winkelstraatjes en heul veel leuke kleine winkeltjes. Vaak ook heel mooi ingericht. Bijvoorbeeld Gewoon Griet in de Engestraat. Een grote ruim opgezette winkel met kleding, tassen, sieraden, woonaccessoires en cadeaus van over de hele wereld. Kleurrijk, geurig en je kunt er ook nog eten. Er stond een hele tafel met Griekse artikelen, honing, wijn, olijfolie, frutsels en zo nog wat. Zelf kocht ik daar een met de hand gemaakte Oegandese geitenzeep met citroen en nog wat. Ook van een tafel met allemaal zeepjes uit de hele wereld, die ook nog eens van kleine producenten komen. Geen Unilevers op deze tafel.

Uiteraard bezochten we ook nog even de twee hele mooie grote boekwinkels, Broekhuis en Praamstra. Grote winkels die we in Leiden niet kennen. Eigenlijk moet onze centrummanager Gijs Holla maar eens in Deventer gaan kijken hoe je een interessant en afwisselend winkelbestand samenstelt. Voor de echte liefhebber, er is ook een Dinkey Toys winkeltje.

Enfin, op de terugweg naar de parkeergarage kon ik nog net een petje scoren, van Black Bananas. Geen idee wat het betekent, maar er zit een mooie klep op. Een regenjackje konden we niet zo gauw vinden. We zien wel hoe dat gaat.

Terug in Holten even een paar boterhammen en toen naar het dorp gewandeld. Dat is een kwartiertje omlaag van de Holterberg, door een schitterende Beukenlaan. Een klassiek oud zandweggetje met aan beide kanten hele grote oude beuken. Wijlen Martin Brill heeft hier ooit nog een kort verhaal over geschreven. Langs de Beukenlaan staan ook nog een paar grote kunstwerken.

Holten is een dorpje met zo’n 10.000 inwoners. De bijnaam is het Keunedarp, vanwege de vele varkensboeren. Volgende week zijn de Keunefeesten, het grote dorpsfeest dat voor het eerst sinds corona weer gevierd kan worden. Daar kijkt men nu al naar uit.

Midden in het dorp ligt de Smidsbelt, een soort dorpsplein met voornamelijk horeca en terrassen. Daar streken eega en ik even neer voor een genoeglijk drankje. Waarbij eega nog even het Holtens ijs wilde testen. Gelukkig werd het goed bevonden.

Van de gelegenheid maakten we ook nog gebruik om alvast voor maandag fietsen te reserveren. Want dat wordt onze grote fietsvakantiedag. Nog geen idee van de route, maar dat komt nog wel. De fietsen staan in ieder geval klaar.

Daarna weer relaxed teruggelopen, maar nu wel de berg op. Om vervolgens met een half oog naar Ajax te kijken, later gevolgd door de mooie winst van FC Twente op PSV. De afsluiter werd dan het onvolprezen Feyenoord, dat na een 2-0 achterstand toch nog de winst tegen Go Ahead Eagles binnensleepte, 3-4. Dit alles bijna op gehoorsafstand.

En passant hebben we ook nog twee buren, een eekhoorn die elke dag in dezelfde boom zijn magische kunsten vertoont (zie foto) en een gitzwarte poes die even kwam buurten.