Traditioneel is de zondag een rustdag. ‘s Ochtends rustig opstaan met een genoeglijk ontbijtje, daarna met het hele gezin op de fiets naar de kerk. Na afloop een neutje in het naastgelegen dorpscafé en daarna door op familiebezoek. Waarbij sommigen een vroegtijdige afslag richting voetbalveld plegen te nemen.
Tegenwoordig ligt dat allemaal net iets anders. Het kerkbezoek is afgenomen en ook het aloude familiebezoek is niet meer wat het geweest is. Cafébezoek en het voetbalveld zijn naar mijn gevoel wel gebleven.
Anyway, gisteren was een zondag en geen rustdag, maar een wandeldag. Na het smakelijke hotelontbijt bij de buren is het tijd om de wandelschoenen aan te trekken. De Holterberg ligt op ons te wachten.
Vanuit uit onze riante vakantiewoning kunnen we in een lijn omhoog naar de top die op 55 meter hoogte ligt. Pikhouweel en klimtouw op de schouders gaan we op pad. Onderweg vriendelijk groetend naar medewandelaars, fietsers en af en toe paard en ruiter. Het eerste stuk nog door het bos, maar daarna week de begroeiing voor de heide.
Veel heide is al uitgebloeid, maar hier en daar is de paarse gloed nog goed te zien. Daar waar het bos wijkt voor de heide krijgt de zonneschijn ook de overhand. En het moet gezegd, het is best wel warm. Vanaf het zandpad kun je via een smal kronkelpaadje omhoog naar de top, waar een paar mooie zitbanken inmiddels door andere bezoekers in gebruik zijn genomen.
Maar het moet gezegd, het uitzicht is overdonderend. Vanaf deze 55 meter hoge ‘berg’ kun je heel ver westwaarts kijken. Het komt me voor dat je zelfs in de verte de Veluwerand kunt ontwaren. Maar het kan ook zijn dat mijn fantasie op hol sloeg.
Afdalen gaat via een ander kronkelpaadje aan de andere kant van de berg. En dat is best een pittige afdaling, door een uitermate droog landschap. Wat dat betreft is de regen die later in de week wordt verwacht hier hard nodig. Eenmaal beneden komen we op de Holterbergweg, een heerlijk domein voor veel motorrijders. Maar we duiken aan de overzijde het bos maar in.
Na een pittige wandeling door het bos komen we bij het Natuurmuseum Holterberg. Dat is een recreatief knooppunt met een mooie speeltuin in het zand, enkele eetgelegenheden en een mooie ijstent. Tijd dus voor een lekker verkoelend yoghurtijsje met kersen en kersensiroop, opgediend in een krakeling bakje. Hmmm, even afkoelen en smullen.
Daarna in de benen voor het laatste stuk naar onze woning. De tocht gaat dit keer omlaag dus dat loopt wel gemakkelijk. Na een lekkere lunch thuis duiken we nog even verder omlaag naar het dorp voor een koel biertje.
Al met al is het een inspannend dagje met een heuvelige wandeltocht van zo’n 10 kilometer. Goed voor de oude spieren, goed voor de bloedsomloop en goed voor het hoofd. Maandag wordt een fietsdag.
