Nadat maandagnacht enkele druppels water de aarde hebben bereikt, schijnt de zon opnieuw volop bij het ontwaken. Geheel in lijn met de vorige themadagen besluiten eega en ik om vandaag een “tuinendag” te introduceren.

Hè, hoor ik u nu denken, een “tuinendag”. Jawel, dat is precies wat het wordt want we rijden deze dag met de automobiel naar Dedemsvaart, een oude veenkolonie uit de eerste helft van de 19e eeuw. Maar wat heeft Dedemsvaart dan in godsnaam met “tuinendag” te maken.

Welnu, in Dedemsvaart vind je de Tuinen Mien Ruys. Mien Ruys (1904-1999) is een internationaal bekende tuinarchitect, die vooral bekendheid krijgt met haar vormgeving, plantencombinaties en materiaalverbruik. De naam “Bielzen Mien” doet al een belletje rinkelen. Ook heeft ze de Grion-tegel bedacht, later bekend als gewassen grindtegel.

In Dedemsvaart vind je, achter het voormalige ouderlijk huis, de Tuinen Mien Ruys. Dat zijn 30 verschillende tuinen, waarvan de oudste zelfs de status van rijksmonument hebben. Wandelen door deze tuinen is alsof je door de tuingeschiedenis wandelt. Het is een feest van kleuren en geuren. De bijen en vlinders hebben het er maar druk mee.

Mien Ruys werkt graag met rechte vormen, rechthoeken, vierkanten en heldere zichtlijnen. Ze is ook een van de eerste tuinarchitecten, die zich bezig houdt met de kleinere stadstuin.Daarvoor ontwerpt ze rijkbloeiende borders met vaste planten.

Het is een waar genot om door deze 30 verschillende tuinen te dwalen. Je valt van de ene verrassing in de andere. Te veel eigenlijk om hier allemaal op te noemen. In de loop van volgende week zal ik een apart verhaal wijden aan de Tuinen van Mien Ruys.

Na het tuinbezoek besluiten eega en ik om onze lunch te nuttigen in Ommen, een klein stadje aan de Vecht. Ik zeg met opzet stadje, want Ommen kreeg al in 1248 stadsrechten.
Ommen is een heel gezellig stadje met veel horeca aan de Vecht. Het stikt er van de toeristen, zodat we toch even moeten zoeken naar een mooi terrasplekje. Na een oerbrood met twee kroketten trekken we even het stadje in. We zien veel kleine straatjes met leuke kleine winkeltjes en toeval of niet, daar is ook een mooie kledingzaak met opruiming. En omdat ik al op zoek was naar iets warmers hing daar een heel fraai groen fleecevest van Nordberg voor 50 euro. Meenemen dacht ik. En dus bezit ik nu een lekker Noors fleecevest.

De terugweg leidt de navigatie ons via Lemele, langs de Lemelerberg, via Hellendoorn naar Nijverdal. En vandaar via de Nijverdalsebergweg overgaand in de Holterbergweg naar ons aardse paradijsje. Deze weg voert dwars door het Nationaal Park Sallandse Heuvelrug. Dwars door de heidevelden en vlak achter Nijverdal met een weids uitzicht naar het oosten. Een hele mooie natuurweg die je zeker eens moet rijden als je in de buurt bent.

En zo eindigt de Tuinendag weer op de Holterberg, waar de huispoes al weer op ons wacht. En waar ik het NL vrouwenvoetbal team in de laatste minuut zie winnen van IJsland, zodat ze voor het WK mogen afreizen naar Australië en Nieuw-Zeeland.
Al met al weer een mooie dag, veel gezien en vooral veel genoten. Morgen weer een andere themadag.