Na een nacht met onweer en aardig wat regen komt langzaam het einde van de vakantie in zicht. Donderdag is de dag waarop we altijd afsluiten met een galgemaal, oftewel een soort van afscheidsdiner. Maar daarvoor komen eerst nog een ochtend en een middag.
In de ochtend gaan we richting Deventer, waar we een afspraak hebben met een oude kennis uit de politieke Leidse wereld. Jaren geleden stonden we beiden op de kieslijst voor de gemeenteraadsverkiezingen in Leiden. Onze partij was toen de Stadspartij Leiden. Het verlies op de verkiezingsavond komt dan hard binnen, hoewel misschien niet geheel onverwacht.
Johan heeft een aantal jaren geleden het Leidse verruilt voor Deventer. Hij woont nu in een mooi huis aan de oostelijke rand van Deventer en staat met enkele passen op het groene platteland. Hij heeft het geweldig naar zijn zin in zijn nieuwe omgeving en is blij met de gezette stap. Het is altijd leuk om even langs te gaan want dan komen prompt de discussies los over allerlei nationale problemen. Plus dat hij altijd voor een heerlijke vlaai zorgt voor bij de koffie. Dat stuk vlaai is zo groot dat een lunch daarna overbodig wordt.
Daarna reizen we even door naar Deventer zelf om nog enkele kleine inkopen te doen bij Gewoon Griet, een van die mooie winkels in het aantrekkelijke centrum. Zoals gezegd kunnen we de lunch overslaan en na nog wat kleine koopjes snellen we gauw weer richting Holtens vakantiehuisje. Het zonnetje schijnt inmiddels weer, maar buitjes liggen op de loer.
Rond een uur of vier gaan we nog even het dorp in. Kwartiertje lopen en we zien de opbouw van het terrein voor de Keunefeesten, die vrijdag beginnen. Voor het eerst na drie jaar weer eens een ouderwets dorpsfeest. Je voelt de zindering al door het dorp gaan. We lopen nog wat rond door het dorp en nemen in gedachten al vast afscheid.
Dan wordt het tijd om terug te keren voor ons afscheidsdiner, in Hotel-restaurant Hoogholten. Chef-kok Marc Boti en zijn jonge team zorgen voor een dagelijks Menu van de chef. Geen menukaart dus met keuze uit vele gerechten, maar keuze uit een 3-, 4- of 5-gangen menu. Waarbij wordt aangesloten bij de seizoenen. Kortom, een verrassing wat wordt opgediend. Vol verwachting klopt ons hart!
We beginnen met een amuse, een druppel van paprika op een krokant korstje. Daarna een voorgerecht, bestaand uit gegaard buikspek met kruidenschuim en gekarameliseerde ui. De smaken zijn heerlijk en het buikspek zindert nog na in je mond. Het vet blijft even rondzweven tot een volgende slok wijn het wegspoelt. Daarna komt het hoofdgerecht op tafel. Kalfsvlees op twee manieren bereid, als sukade en als reepjes. Hoewel het vlees hetzelfde is, proeft het toch heel verschillend. Verrukkelijk mals vlees, dat bijna op je tong smelt en vergezeld gaat van een polenta in de vorm van een visstick. Goed passend bij de volle smaak van het vlees, afgeblust met een volle Malbec. En daarna volgt nog een fraai opgemaakt dessert van enkele bolletjes schuim met daarop een sinaasappeldruppel, vol sap. Met daarnaast een soort ijszeppelin.
Als afsluiter nog een lekkere kop koffie, waarna het tijd wordt om het bochtje om te gaan om in onze bungalow de wedstrijd van Feyenoord te gaan volgen. Helaas een 4-2 nederlaag, maar dat heb ik al ingecalculeerd.
Het was weer een mooie dag met een fraaie afsluiter.
Geef een reactie