We worden wakker onder een grijs gesternte, donkere wolken drijven langs het zwerk. De regen, die in de nacht nog overvloedig is gevallen, is gelukkig verdwenen. Het zal het laatste ontwaken in ons Holtens paradijsje zijn. De zwarte poes wacht al weer hoopvol voor de deur. Wachtend op gekroel, waarop ze steevast recht denkt te hebben.

We lopen voor de laatste keer de hoek om, richting hotel-restaurant Hoogholten, voor het ontbijt. Opnieuw worden we getroffen door de spontane en vrolijke bediening. Inmiddels weten ze haarfijn wat onze koffiewensen zijn. We snoepen nog eenmaal van de heerlijke kleine broodjes met chocolade, rozijn en natuurlijk de minicroissants. Ook de bekende krentenwegge ontbreekt niet, net als het roerei met bacon. Een goede drie kwartier later nemen we afscheid van het ons bekende personeel en danken hen voor hun perfecte bediening.

Dan terug naar de vakantiewoning. Tijd om in te pakken, het koffertje en de verschillende tassen zitten vol. Nog een laatste blik op de mooie natuur rondom het B&B, een laatste kroel voor de poes en de sleutel inleveren bij de eigenaren.

Inmiddels is alles ingeladen in onze trouwe C3 Aircross en rijden we langzaam de Forthaarsweg op. Nog even een blik op het dorp onder door de spoorwegtunnel en dan komt langzaam de A1 in zicht. De Tomtom geeft aan dat er geen files zijn en zo koersen we rustig de kant van de Randstad op. Het is wel druk op de weg, maar alles stroomt genoeglijk door. Na Utrecht wordt de hemel steeds donkerder en uiteindelijk belanden we een aantal stevige regenbuien.

En dan is daar Leiden weer. De skyline valt na Alphen al te bewonderen. Langzaam worden de contouren helderder en dan rijden we de eerste file in. Uiteraard bij de Europaweg waar de brug weer eens heeft open gestaan. Maar uiteindelijk doemt ons huis op. Kennelijk heeft men een parkeerplaats voor ons vrij gehouden hetgeen het uitladen wat vergemakkelijkt.

Onze poes bekijkt ons in eerste instantie met enig wantrouwen, maar dat is al snel verdwenen als ze voldoende wordt aangehaald. Nadat alles weer in kasten is verdwenen breekt lunchtime aan. Eega en ik besluiten om onze vakantie af te sluiten met een lunch bij Burgerzaken. En passant kan ik nog even de laatste Eppo scoren.

En dan is deze vakantie voorbij. Hieronder nog even een foto van het etiket dat op de in Deventer gekochte deken zit. Verrassend toch wel, niet.