Zondag, zegt men, is de dag om te rusten. Na een werkweek moet er worden gerust om nieuwe krachten te verzamelen voor de komende week. In mijn jeugdjaren was dit ook zo. Maar tegenwoordig is de zondag een dag om te genieten, om allerhande dingen te doen.

Mijn zondag is ook wel een relaxte dag. Eega is al vroeg op pad om een conferentie bij te wonen en ik besluit om nog enige achterstallige laatste afleveringen van enkele series te bekijken. Per slot van rekening heb je niet voor niets een abonnement op wat streamingdiensten. Het is al enkele maanden geleden dat ik series heb gekeken en nu de herfst nadert komt het kijkgedrag weer in zicht.

Op de agenda stond de laatste aflevering van The Sandman, naar een verhaal van Neil Gaiman. Beroemd geworden als comicbook, maar tot op heden beschouwd als onverfilmbaar (net als Dune overigens). De laatste aflevering is een extra toevoeging, die los staat van de serie, en twee delen omvat. Het eerste deel is een animatie van de Nederlander Hisko Hulsing met als titel “Dream of a Thousand Cats”. Het tweede deel sluit ietwat aan bij het verhaal en heet “Calliope”. Bijzonder toevoegingen bij een bijzondere serie. Ik kom hier nog op terug in een latere blog.
De andere afsluiter waren de drie laatste afleveringen van Only Murders in the Building. Een droogkomische moord-oplosserie met drie bekende acteurs (Steve Martin, Martin Short en Selena Gomez). Een heerlijk ontspannen serie met een lach en een snik. De drie topacteurs vormen een geweldig trio en hebben zichtbaar veel plezier in deze serie. Ook hier kom ik nog in een later blogbericht op terug.

En dan loopt het richting eind van de middag. En zoals al eerder gemeld mag ik de Feyenoord seizoenkaart van een oud collega gebruiken om de Rotterdamse derby met Sparta te bezoeken. Op mijn weg naar het station, een half uurtje lopen, valt op hoe druk het in de stad is en hoe vol de terrassen zitten. Op het perron staat al een hele meute Feyenoord supporters klaar om de intercity naar Dordrecht in te duiken om op station Rotterdam Stadion er weer uit te gaan. Zonder uiterlijk kenmerk sluit ik me bij deze vrolijke meute aan.

Op laatstgenoemd station loopt de hele trein leeg en beweegt de supportersschare langzaam door de NS poortjes. Ik ben ruim op tijd en kijk op mijn gemak even rond. Het is nog niet superdruk, dat gaat nog komen. En dan ga ik het hek door naar vak NN, de tweede ring centraal in het stadion. Een prima plaats om de wedstrijd goed te kunnen volgen. Overigens, een avondwedstrijd gaat altijd gepaard met een hele speciale sfeer, vooral als het langzaam donker wordt.

Langzaam loopt het stadion vol. Na de desastreuze nederlaag tegen Lazio Roma is iedereen heel benieuwd hoe de ploeg vandaag zal presteren. Na het luidkeels meegezongen lied bij de opkomst der gladiatoren fluit de scheids voor de aftrap. Al na vijf minuten is het raak, het eerste doelpunt is daar. Massief geklap, gezang en gejuich stijgt op van de volle tribunes. Uiteindelijk wordt het een 3-0 overwinning met vaak goed spel. De supporters zijn uitermate tevreden. Het is een heksenketel met heerlijk gezang over en weer door de supportersgroepen achter de doelen. Je krijgt er bijna kippenvel van.

En dan, tegen tienen, is het afgelopen. Het stadion stroomt in razend tempo leeg, de perrons lopen vol en de klaarstaande treinen raken mudjevol. Ik stap uit op Rotterdam Blaak voor de directe verbinding met Leiden. Het is nog steeds heerlijk zwoel weer als ik in Leiden uitstap. Van afkoeling is nog geen sprake en kwart voor twaalf steek ik de sleutel in het slot.

Het was een mooie zondag.