Trrrrrriiinnnnggggg, onverbiddelijk loopt de wekker af. Het is 6 uur in de ochtend. Buiten is het donker maar droog. Het is 3 October. De Dag der Dagen met het Feest der Feesten. Een groot Leids feest in een traditioneel jasje. Snel opstaan, een boterhammetje eten, kopje thee en dan de jas aan en de rood-witte sjaal om.

Even voor zeven hebben we bij het stadhuis afgesproken. Om 7 uur begint de feestelijke dag met de Reveille. Veel Leidenaren komen dan in het donker samen om de nog wat krakerige stemmen op toon te krijgen. Uiteraard beginnen we met het Wilhelmus, waarna nog vier liederen volgen. Afsluiter is natuurlijk het Leids volkslied, Leiden Stad van mijn Hart.

Dan is het kwart over zeven, tijd voor een bakkie koffie. De terrassen zitten vol, maar we vinden nog een plekje bij Roos. Daarna is het tijd voor de Koraalzang in het Van der Werfpark. Het hele park staat traditiegetrouw weer helemaal vol. Zoals altijd dirigeert de superenthousiaste Wim de Ru het ontzette volk. De aftrap is met “Geluckig vaderland”, gevolgd door nog een aantal traditionele en alom bekende Nederlandse liederen, waaronder “Merck toch hoe sterck” (over Bergen op Zoom) en “Het lied van Koppelstock” (over Brielle). Het meeste indruk maakt “Waar de blanke top der duinen” op mij, waarin iedereen uit volle borst “‘k Heb u lief, mijn Nederland”. Ondanks alle maatschappelijke tegenstellingen voel je hier het samen-zijn. Hieronder een korte impressie van de Koraalzang.

Daarna wordt het tijd om aan te sluiten in de lange rij voor de uitreiking van Haring & Wittebrood. Altijd gezellig, zo’n rij met heel verschillende mensen die allemaal meedoen aan deze traditie. Langzaam schuifelend komen eega en ik in de buurt van de Waag, waar de uitreiking plaatsvindt. Eenmaal binnen krijgen we eerst een Geusje in de handen gedrukt, een bevrijdingsbroodje. Even doorlopen en hup, vier rauwe haringen in een plastic tasje. Dan naar buiten om opnieuw in een lange wachtrij aan te sluiten voor het schoonmaken en fileren van de haring. Dat wordt altijd gedaan door een aantal Marokkaanse vrouwen die voor Ouwehand Katwijk dit werk doen. Eega heeft de tijd opgenomen. Ik stond een uur op mijn beurt te wachten, maar het is goed weer en iedereen moet wachten. Dat schept een band.

Opnieuw tijd voor een lekker kopje koffie, nu met appeltaart met slagroom. Even lekker zitten en de benen strekken. Dan is het tijd om even langs de vele kinderactiviteiten lopen, naar de 3 October University voor een korte lezing over ‘Alwetende algoritmes en de zoektocht naar nieuwe medicijnen’ door prof. Gerard van Westen, een jonge hoogleraar Kunstmatige intelligentie & Medische chemie. Een interessant verhaal in 10 minuten en je gaat weer iets rijker aan kennis verder.

Tijd om terug te gaan en de haring in de koelkast te leggen. En tijd voor een boterhammetje. Om straks weer verder te gaan, de stad in op weg naar het rumoer. Hieronder een aantal foto’s van deze ochtend.