Het is tegenwoordig bijna iedere dag genieten geblazen met dat idiote warme weer. Zo ook gisteren. Ik liep al vroeg even een rondje markt om te noteren dat de terrassen zelfs op dat vroege uur reeds goed gevuld waren. De marktkooplui hadden er zin in, ze roken een goede omzet met al die koopgrage mensen. Je vraagt je wel eens af hoe slecht het nu werkelijk gaat als je dit koopgedrag ziet.

Enfin, niet te veel daaraan gedacht. Die middag moest ik verslag doen van de voetbalwedstrijd tussen FC Oegstgeest en Koudekerk. Ploegen die spelen in de 3e klasse. Dan hoef je geen wondervoetbal te verwachten en dat kreeg ik dan ook niet te zien.

Maar allereerst op de fiets gestapt om een tochtje naar het sportpark met de fraaie naam De Voscuyl te maken. Oegstgeest is een relatief welvarende gemeente met ook aardig wat groen in de geledingen. Plus, het fietsen door het centrum van Leiden op een zaterdagmiddag is ook altijd aardig. Drukte alom, om vervolgens in de rust van Oegstgeest te komen.

Anyway, de wedstrijd was niet echt hoogstaand. Wel twee elftallen die probeerden met veel energie de winst naar zich toe te trekken en daar bleek de FC Oegstgeest dan het beste in. Die trokken uiteindelijk met 2-0 aan heet winnende touwtje, dankzij hun klassieke goalgetter Bob den Hollander. Ik noem met opzet het woord ‘klassiek’, want met zijn ietwat gedrongen en niet al te grote figuur en, niet te vergeten, zijn kale kop is hij het toonbeeld van de ouderwetse aanvalsleider. Beide doelpunten kwamen op zijn conto en een week eerder vond hij het net ook al driemaal.

Na afloop nog een paar interviews doen met trainer en speler van Koudekerk en dan even snel een biertje klokken om dan weer het stalen ros te bestijgen, terug naar de burcht. Het was weer een mooie middag geweest.

En op het terras van de lokale voetbaltrots bleef het nog lang gezellig.