Het verhaal
Signe (Kristine Kujath Torp) en Thomas (Eirik Sæther) zijn een stel. Zij werkt in een koffiebar en hij is een kunstenaar. Binnen hun lichtelijk giftige relatie voert Signe de boventoon. Zij is het middelpunt, alles moet om haar draaien. Als Thomas dan een expositie krijgt in een fameuze galerie, doet Signe er alles aan om dit te kleineren. Maar de expositie is een succes en Signe wordt ineens naar de achtergrond gedrongen.
Om weer opnieuw de aandacht te krijgen neemt ze het drastische besluit om illegale Russische drugs te kopen. Daarvan heeft ze gezien dat die een lelijke uitwerking hebben op je huid. Na verloop van tijd krijgt ze inderdaad uitslag op haar gezicht en haar bovenlichaam. Het gevolg is dat ze inderdaad de aandacht krijgt, die ze zo nastreeft. Om het effect vast te houden neemt ze steeds meer pillen en uiteindelijk komt ze in het ziekenhuis terecht. Iedereen heeft mededogen met haar, terwijl Signe ondertussen landelijke bekendheid krijgt via interviews en grote artikelen in magazines. Ze wordt zelfs gevraagd voor een internationaal modellenbureau voor mensen met een beperking.
Hoe loopt dit af, denk je. Daarvoor moet je de film zelf maar gaan zien.
De filmgegevens
Regisseur: Kristoffer Borgli en Katinka Lotherington
Cast: Kristine Kujath Torp, Eirik Saether en anderen
Duur: 1 uur en 35 minuten
Te zien: Nog niet bekend of en wanneer deze film in de bioscopen komt.
Film draait tijdens Leiden International Film Festival in de Bonkers! Competition
Wat vind ik er van
Sick of Myself is een messcherpe ontleding van iemand die zich wentelt in een slachtofferrol (syndroom van Munchhausen). Narcisme viert de boventoon of zoals Signe het zelf zegt “narcisten doen het geweldig…. samen met talent is het nog beter”. Feitelijk is Signe een onzekere leugenaar en manipulator binnen een relatie, waarbinnen eigenlijk geen aandacht en liefde voor elkaar is. Een ongezonde en vijandige relatie die, als er niets wordt gedaan, van binnen doorrot. Uiteindelijk betaalt Signe een prijs voor haar streven naar macht en faam.
Regisseur Kristoffer Borgli is erin geslaagd om de toon van Sick of Myself zowel licht als sarcastisch te houden. Er valt veel te lachen om de idiote situaties, die zich voordoen. Kristine Kujath Torp vertolkt de lastige rol van Signe uitstekend. De verschillende kanten van haar persoonlijkheid worden prima uitgebeeld, ondanks het feit dat ze een deel van de film met een hoofd in het verband rondloopt.
De film is ook een ontleding van het huidige gedrag met het maken van selfies en voortdurend bezig zijn met jezelf. En proberen aandacht te krijgen voor jezelf.
De film krijgt van mij 3 sterren.
