Het verhaal
Johan Grande wordt tijdens WO II in een afgelegen kustplaatsje in Noorwegen geboren. Zijn ouders zijn gek op explosieven en blazen brug na brug op tijdens de oorlog. Dit alles in de strijd tegen de bezetters, de Duitsers. Maar ook tot groot verdriet van het verzet, dat zich maandenlang voorbereidt op het opblazen van een brug. En dan komen pa en ma Grande even langs om de brug pardoes op te blazen.
Deze beginscène zet de toon voor Everybody hates Johan. Enkele jaren later komen Johan’s ouders om bij het opblazen van een Duitse mijn. De jonge Johan wordt opgevangen door zijn tante Magnhild en oom Iver, die in een vuurtoren wonen. Het zal duidelijk zijn dat de familie Grande buitenbeentjes zijn in het dorp en Johan wordt hier al op jonge leeftijd mee geconfronteerd.
De rest van de film volgen we Johan op zijn levenspad, dat zeker niet over rozen gaat. Hij volgt in de voetsporen van zijn ouders en blaast links en rechts dingen op. Zo blaast hij per ongeluk ook zijn jeugdliefde Solvor bijna op. Het meisje komt in een rolstoel terecht en wil niets meer van Johan weten. Uiteindelijk verliezen we Johan uit het oog als hij naar de VS vertrekt waar hij zijn opblaaskunde kan botvieren. Hij wordt een explosievenexpert, maar keert uiteindelijk na vele jaren weer terug in het kustdorpje.
Hierna volgen in de film nog vele verwikkelingen in Johan’s leven, tot aan zijn dood op hoge leeftijd.
De filmgegevens
Regisseur: Hallvar Witzø
Cast: Pål Sverre Hagen, Ingrid Bolsø Berdal en anderen
Duur: 1 uur en 33 minuten
Te zien: Nog niet in de bioscopen te zien.
Draait tijdens het Leiden International Film Festival in de First Feature Competition.

Wat vind ik er van
Everybody hates Johan is een heerlijke film, vol absurde humor. Maar ook vol met liefde, liefde voor mensen, liefde voor dieren, liefde voor het land. Een film die speelt met de oude gebruiken van het Noorse land. Een film die gaat over de innerlijke kracht van Johan, die bezorgd is dat de stamboom van de Grandes met hem eindigt (gelukkig is dat niet zo). Een film die ook gaat over het verstrijken van de tijd en die ons ook indrukwekkende landschappen toont.
En last but not least, een film met prachtige muziek van Jørund Fluge Samuelsen, die de komische elementen sterk ondersteund, maar ook vol melancholie zit.
Kortom, Everybody hates Johan is een absolute aanrader. Het is te hopen dat hij snel in de Nederlandse bioscopen komt. Vijf sterren, voor minder doe ik het niet.

hij had beter bruggenbouwer kunnen na z’n vader 🙂