Kinderplezier tijdens de Winter Wonder Weken, daar draait het toch eigenlijk om. En als de kinderen plezier hebben dan hebben de ‘grote mensen’ het ook naar hun zin. Zo is het op de Nostalgische Kermis, maar ook op de Drijvende IJsbaan. Heel veel pret en heel veel schitterende oogjes.
De Nostalgische Kermis
De Nostalgische Kermis draait om, nou eh….. lekker draaien en zwieren. Ouderwetse draaimolens met paarden, kippen en andere dieren en natuurlijk sprookjesachtige bakjes, die ook nog een beetje bewegen, zorgen voor ongelooflijk veel plezier op de gezichten van vooral de kleinsten onder ons. Soms moet vader, moeder, opa of oma nog mee op de draaiende molen, want laten we eerlijk zijn, het is een heel avontuur als je voor het eerst in je korte leven daarin belandt. En dan is er ook nog een draaimolen met allemaal bootjes, die is echt voor de beginners. Spannend om ineens de wereld voorbij te zien draaien. Met allemaal lichtjes die aan en uit gaan, mensen die voorbij flitsen, een draaiende wereld die om jou heen draait.
En niet te vergeten de rups. U weet wel, karretjes die achter elkaar draaien met een flinke vaart en dan ineens gaat de kap erover heen en zit je in een draaiende donkere rups. Spanning ten top, vooral als de rups langzamer gaat, stopt en dan ineens weer achteruit gaat. Opnieuw met een flinke vaart. Gillende meisjes, dapper kijkende jongens en dan is het over en mag je weer uitstappen. Een beetje wankel op je benen, maar je hebt het gedurfd.
Allerlei jeugdherinneringen komen weer boven. De eerste kermis op een weiland tijdens het Oeler buurtfeest, als een klein kereltje. Voor het eerst in een draaimolen en wat jaren later ook in de rups. Spektakelattracties waar de moderne kermis van nu vol mee staat, bestonden toen nog niet. Rock ‘n roll schalde uit de luidsprekers, afgewisseld met Duitse schlagers. De wereld toonde nog onschuldig.
Geniet van de foto’s (klik voor een groter beeld).
De Drijvende IJsbaan
Middenin de stad drijft op het water van de Nieuwe Rijn een ijsbaan. Geen wedstrijdbaan maar toch een baan waar je redelijk uit de voeten kunt. Althans, de kinderen onder ons. Dit is geen ijsbaan voor de ‘grote mensen’ met hardrijdende noren onder de voeten, maar vooral voor de beginners. Want de tijd om te leren schaatsen wordt steeds minder. Ieder jaar minder ijsdagen, warmere en nattere winters zorgen daar wel voor. Dus zo’n ijsbaan is ideaal om met een paar gehuurde hockeyschaatsen te leren krabbelen. Want, jongens jongens, wat is dat ijs toch glad en hoe kom je in godsnaam een paar meter vooruit. Gelukkig zijn er ook wat schuifstoeltjes om je aan vast te klampen tijdens die eerste ijselijke schreden.
Maar als je dan de slag eenmaal te pakken hebt, vliegt de tijd zo voorbij. En net als je vrolijk rondzwiert met een leuk meisje zit je tijd er op en moet je de schaatsen inleveren.
Ik kan me nog herinneren dat ik in de jaren 50 leerde schaatsen op een grote plas in het eiland achter onze boerderij. Met kleine Friese doorlopers ondergebonden, die steeds weer los gingen waardoor je meer op het ijs liep dan schaatste. Een winter waarin het Twentekanaal dicht lag en mijn vader helemaal richting Zutphen schaatste en weer terug. En later, op de ijsbaan in Voorschoten met het eerste ijsvriendinnetje. Wat een heerlijke tijd, zonder internet en met maar een paar tv-zenders. Genieten van de eenvoud en het gewone.
Kortom, kinderplezier tijdens de Winter Wonder Weken.
Geniet van de foto’s (klik voor een groter beeld).
mooi Herman
nostalgie ten voeten uit , en wat je zegt , als de kinderen plezier hebben , hebben de ouderen het ook
Lijkt me een leuk en gezellige gebeurtenis daar…denk dat de kleinkinderen zich daar wel vermaken.
Helaas een beetje uit de richting
Groetjes