De kogel is door de kerk of, zoals de Duitsers zeggen “die Kugel ist duch die Kirche”. Of zeggen ze dat niet in Germania. Klinkt het eerder als “die Entscheidung ist gefallen”. Gelukkig stond er in de kerk niemand in de weg, zodat de kogel ongehinderd zijn weg kon zoeken.

Waar gaat dit over, hoor ik de geachte lezer denken. Nou, het gaat over dat lief en ik een besluit hebben genomen. Tsjongejonge, big deal hoor ik u opnieuw denken. Wel, voor ons is het wel een big deal want we hebben besloten om over te gaan tot de aanschaf van elektrische fietsen. Jawel, jawel, tot op heden verplaatsten wij ons met gebruik van pure spierkracht. Maar dat gaat iets minder worden, een ietsiepietsie minder om precies te zijn.

Het waarom

De afgelopen jaren bleven we steeds vaker voor vakanties in Nederland. Want we kwamen erachter dat er nog zoveel mooie plekjes in eigen land waren dat het buitenland niet echt meer nodig was. En tijdens die vakanties wandelen we, fietsen we en bezoeken we bv. musea in de buurt. Of een aardig stadsbezoekje als het weer een beetje tegenzit. Dat fietsen bleek wat lastig want we hebben geen fietsendrager op de auto. Dus moesten we fietsen huren en als je dan toch in een beetje heuvelachtig landschap zit en je wilt een redelijke afstand afleggen, dan viel de keuze als snel op elektrische fietsen. Zo was het in Drenthe, in Gelderland, in Overijssel. Vijftig euro per dag voor twee fietsen, dat is zo’n beetje het standaardtarief voor een standaardfiets.
En dan ga je denken. Wat als we een fietsendrager op de auto hebben, dan kunnen we onze eigen fietsen meenemen. Kunnen we desnoods elke dag fietsen. Maar kunnen we ook buiten de vakantie om op een mooie zonnige dag besluiten om in de auto te stappen naar bv. de Utrechtse heuvelrug en daar te gaan fietsen. Of in de Betuwe, of ergens in Noord-Holland, of Zeeland, of…. of….. Kortom, de fietsmogelijkheden nemen exponentieel toe.

Het besluit

En dan wordt het lastig. Want dan kijk je eens om je heen en ziet het enorme aanbod aan elektrische fietsen, met bijbehorend prijskaartje. Nog afgezien van een trekhaak met fietsendrager, dat is ook niet gratis. En dit was nog allemaal vorig jaar, toen we voor het eerst met de gedachte worstelden. Laten we het nog maar even uitstellen, zeiden we toen tegen elkaar. Want hoe vaak fietsen we nou echt. In de stad doen we alles lopend en hier in de buurt fietsen we af en toe naar de duinen of naar Den Haag.
Maar dit jaar kwam toch de gedachte terug. En we besloten om, na nog een aantal weken peinzen en overdenken, om dan toch maar de stap te zetten.

Waar kies je voor

En als de keuze dan gemaakt is, dan moet je nog een fiets kiezen. Ik kan u verzekeren, dat is geen kattepis. Allereerst op internet gezocht naar ‘fietstesten’. Die zijn er van de ANWB, de Consumentenbond en nog een paar anderen. Daar komen al vast wat merken uit naar voren. Ondertussen gluur je in de stad ook naar allerhande fietsen om te zien wat je mooi vindt en wat niet. Daarbij moet gezegd worden dat we altijd redelijk sportief hebben gefietst. Momenteel hebben we twee Gazelles, de mijne met een ossekopstuur, en allebei met 21 versnelling derailleur. Daarvoor hadden we twee Koga’s, ook met derailleur.
Ergo, we willen wel een beetje een sportieve fiets, geen oude-damesmodel.
Vervolgens komt de vraag of je opnieuw een derailleur wilt, een gewone ketting of een riem. Qua onderhoud is de riem het beste, qua lichtheid van fietsen een derailleur. Dus een gewone kettingfiets viel al snel af.
Maar eerst een afspraak maken voor een trekhaak met fietsdrager. Dat proces werd als eerste in werking gesteld en 28 april kan ik de auto brengen voor de montage voor een trekhaak met fietsdrager, geschikt voor de zwaardere elektrische fietsen.

Het keuzeproces

Maar dan komt het belangrijkste. De keuze van de fiets! Aan de hand van de voorkeursmerken uit de tests hadden we een aantal fietsboeren uitgezocht. En op een mooie zaterdagochtend zijn we die langs gereden. Bij de een kregen we het zoontje van de eigenaar die wat ging uitleggen, maar die toch zelf het meest geïnteresseerd was in het display en de fantastische mogelijkheden daarmee, bij de ander moesten we het zelf maar uitzoeken en bij de derde werden we op-en-top als koning klant behandeld. We kregen alle gevraagde informatie, uitleg over de voor- en nadelen van bepaalde zaken maar vooral geen koopdruk. Eigenlijk kwamen we daar uit op een Dutch ID fiets met riem, maar toen zag vrouwlief achterin een hele mooie Koga staan. Alleen dat was een oud model maar intussen was ze wel helemaal verkocht. De fietsboer liet ons achter het beeldscherm alles van Koga zien met daaraan gekoppeld de levertijden. Want die verschillen per model, per framegrootte, per kleur. Helaas had hij de nieuwe modellen niet staan maar geen nood. Hij gaf het advies om een afspraak bij De Fietser in Ede te maken. Die hadden ze staan en daar hebben ze een grote testbaan in een grote hal om alles uit te proberen.

Testen bij De Fietser

Zaterdagochtend 10 uur in de auto, op weg naar Ede. De Fietser is gevestigd in een oude fabriekshal van de AKU (Algemene Kunstzijde Unie). Gebouwd in 1919, toen nog onder de naam Enka. Gesloten in 2002 toen er geen belangstelling meer was voor de kunstzijde en/of viscose. Maar dit terzijde.
In die hal zit nu dus het Experience Centre van Accell, de fabrikant van Batavus, Sparta, Koga, Van Nicholas, Lapierre, Loekie en de bakfietsen Babboe en Carqon. Kortom, heul veul merken op een plaats.
Maar wij kwamen specifiek voor de Vectro, het allernieuwste model van Koga Miyata. En eenmaal opgestapt waren we onmiddellijk verkocht. Het fietste zo licht, alsof je op veertjes door de hal gleed. Alles voelde licht aan deze fietsen, zoals we dat ook met onze eerdere Koga’s hadden ervaren. We konden verschillende typen van de Vectro uitproberen, behalve de Vectro 30 met riem. Die was er nou net niet.
Daarna even lekker Ede in voor een kopje koffie met een klein hapje. Waarna de race snel was gelopen, oftwel de kogel is door de kerk.

Het slotakkoord

Zoals gezegd namen we tijdens de koffie het besluit. Het zouden twee Koga’s worden, een Vectro S20 met derailleur voor vrouwlief en een Vectro S30 voor manlief, oftwel ikzelf.
Teruggesneld over ‘s heeren wegen naar onze fietsboer Neuteboom in Leiderdorp. De allerbehulpzaamste jongeman die ons de vorige keer zo prettig had geholpen bleek met vakantie in Boedapest, maar de eigenaar zelf herinnerde ons nog en wist ook nog dat we zo enthousiast waren over de Koga.
Samen met hem hebben we het besteltraject doorlopen, waarbij bleek dat zij ook nog eerder konden leveren dan de officiële fabrieksdata aangaven. En zo verwachten we over anderhalve maand onze twee nieuwe fietsen te kunnen verwelkomen. De kogel is door de kerk

En dit zijn ze dan