Zaterdag is dan de eerste dag dat we gaan fietsen met gebruik van de fietsdrager, achter op de auto. Dat betekent voor vertrek uitvinden hoe de fietsdrager moet worden gemonteerd. Het op de trekhaak zetten is eenvoudig, maar dan wordt de handleiding toch wel ietwat onduidelijk met pijltjes e.d. Uiteindelijk lukt het allemaal en dan moeten de fietsen er nog op. De fietsenboer had al gezegd dat de fietsen andersom op de drager moeten vanwege een afwijkend frame. Enfin, nog een kwartiertje gehannes was dat varkentje ook gepiept en konden we op weg naar Noordwijk. Want we willen een soort beeldenroute fietsen. En wat blijkt, de Biënnale Noordwijk, een feest om te fietsen.

Parkeerpunt daar was Streekmuseum Veldzicht, waar ook de eerste beelden van de Biënnale te zien waren. Naast de beelden ontdekten we ook Dodoens Cruydehof, een tuin met planten uit het Cruydt-Boeck van 1554. Een hele bijzondere tuin met veel zeldzame planten. Wij hadden nog nooit van de goede man gehoord, maar het blijkt een bekend wetenschapper te zijn geweest. De beelden daar zijn van Delphine Courtillot, Maen Florin en ‘land-art’ van Gerard ten Broek. Hieronder de foto’s van deze werken en de door ons gereden route.

Bij het streekmuseum stappen we op de fiets en gaan richting Oude Jeroenskerk in Noordwijk-Binnen. Dit is een hele oude kerk, waarvan de toren uit de 12e eeuw stamt. Onverwachte oudheid in een badplaats. IN de tuin daar ligt het werk van Vendel en de Wolf met de naam Verschuiving / Displacement. Het is een werk van gebogen goudkleurig betonijzer en het doet denken aan een liggend figuur. Het doet me ook een beetje denken aan Groot, de boomfiguur uit de “Guardians of the Galaxy” films. Volgens de kunstenaars is het werk gebaseerd op het tropisme.

We laten de kerk achter ons en fietsen westwaarts richting boulevard. Daar aangekomen naar het noorden, richting afslag 21. Wat ons opvalt is de ietwat aftandse uitstraling van de boulevard. Bij afslag moeten we onze fiets parkeren en het strand op om daar het Anti-Oorlog Monument (voorheen ‘De Moeder’) van Henk Visch te bewonderen. Een monumentaal werk op het strandzand en een mooi werk.
Omdat we relatief laat zijn gestart beginnen de magen te knorren en vervoegen we ons bij de stijlvolle strandtent Tulum voor een overheerlijke lunch.

Na de lunch weer terug naar de fietsen en even verderop, bovenop een duintop, staat *Disclaimer van Studio Schscht. Het is een neoninstallatie, die met rode letters “The End” uitstraalt. Daaronder in het blauw “This notice may contain misleading information”. Is het einde nabij of is het nepnieuws? Een interessante gedachte.
Vervolgens gaan we het duinfietspad op, richting De Zilk. Het is een geweldig fietspad door het Hollands Duin met een hele afwisselende natuur. Duinlandschap, bos, struikachtig, van alles wat. Langs de dure golfbaan van Noordwijk en de bunkers van de Atlantik Wall en de Duindamseslag via de Kennemer Zweefvliegclub eindigend bij de Ruigenhoek.
Dan nog even door naar de H. Hart van Jezuskerk in De Zilk, waar Reflection van Lynne Leegte in de kerk hangt. Een prachtig werk dat in de ruimte hangt en dat oplicht als het zonlicht door een gebrandschilderd raam valt. Helaas zijn er tijdens ons bezoek wat wolken waardoor we niet volledig van de reflectie kunnen genieten.
Van De Zilk fietsen we met een stevige wind op kop langs de eeuwenoude Trekvaart en de bollenvelden naar Noordwijkerhout, waar het heel gezellig is in het centrum. Daar staat ook de mooie Witte Kerk waarvan de oudste delen uit de 14e eeuw stammen. Voor de kerk staat Welkom in het post-antropoceen van Merijn Bolink. Opnieuw een verrassend beeld, bestaand uit een slingeraap die probeert een groepje van vijf naaktslakken te leren lopen. Hiermee wil Bolink ons bewust maken van het feit dat dieren meer bewustzijn hebben dan ooit gedacht.

Dan terug richting Noordwijk, maar eerst nog even langs het Landgoed Nieuw Leeuwenhorst. Van het oude kasteel is niets meer over maar het landgoed is redelijk groot en goed bewandelbaar. Wij zien daar twee kunstwerken en missen er drie vanwege een verkeerde wandelroute. Want die staat helaas niet aangegeven. Maar goed, in de Kasteelvijver drijft Ensemble van Gerard ten Broek. Een bamboewerk dat al drijvend reflecteert in het water. Even verderop zien we Mo Cuishle van Will Beckers, een cilindervormige metaalconstructie op een open plek.

En dan tenslotte de kortste weg terug naar het streekmuseum, waar de auto wacht. En zo komt er een eind aan de Biënnale Noordwijk, een feest om te fietsen. Het was een hele fijne tocht met mooie en vaak verrassende kunst op onverwachte pelekken.
De tentoonstelling is deze week nog te bekijken en daarna zijn de beelden weer weg. Op naar de volgende Biënnale.