La Vuelta Holanda

La Vuelta Holanda, oftewel een rondje over de Utrechtse Heuvelrug. Twee weken geleden, een zonnige zondag en de eerste keer om onze nieuwe fietsen eens goed uit te testen. Maar waar zullen we onze banden over de wegen laten snorren? En daar komt onze fietsbijbel “De 100 mooiste e-bike routes van Nederland” mooi van pas. We kiezen voor route 45, La Vuelta Holanda oftewel de Ronde van Zeist. Vernoemd naar de Ronde van Spanje die vorig jaar door een deel door Utrecht werd verreden. Een route van 64 km met als thema ‘natuur’.

Fluks de fietsendrager achterop de auto gemonteerd (en uiteraard het stekkertje voor de lichten vergeten) en rond half elf op pad, richting Slot Zeist. Want bij dit fraaie 17-eeuwse slot, ooit lustoord (mooi woord trouwens) van Willem Adriaan van Nassau, liggen start- en eindpunt. Auto parkeren geen punt, plaats genoeg en nog gratis ook. Fietsen van de drager en hop, op pad.

Op weg

Vanaf Zeist gaat het richting Driebergen en bij Beerschoten duiken we onder de spoorweg door en slaan linksaf. Zo fietsen we door het Tempelpark langs de hockeyvelden richting A12. Daar gaan we onderdoor om via de Arnhemse Bovenweg in Driebergen aan te komen. In Driebergen weer linksaf richting het fraaie restaurant Klein Zwitserland. Je waant je daar even in het buitenland. Daar buigen we af en fietsen door het Grote Bos om nu uit te komen op de Oude Arnhemse Bovenweg. Die volgen we, langs de marinierskazerne, om even later in Doorn aan te komen. We fietsen van de noordkant naar de zuidkant om verder te gaan, richting Leersum. Maar even buiten Doorn slaan we af, naar de Kaapse Bossen. Dat is een onderdeel van het nationaal park met heuvels, brede beukenlanen en niet te vergeten de hele hoge Uitkijktoren De Kaap. We komen daar niet met de fiets langs, maar zetten die even terzijde en lopen naar die toren. Inderdaad, indrukwekkend hoog (25 meter), met heel veel traptreden vooraleer je boven bent. Maar we doen het toch maar en we worden niet teleurgesteld. Het uitzicht op deze zonnig-heldere dag is indrukwekkend. Amersfoort, Utrecht, zelfs Wijk bij Duurstede zijn te herkennen aan hun hoge torens en aan de andere kant de Amerongse Berg. Een geweldig uitzicht over de bossen van de Utrechtse Heuvelrug. Echt de moeite waard.

Lekker eten

Nadat we zijn teruggelopen naar de fietsen vervolgen we onze weg door die hele mooie Kaapse Bossen, richting Landgoed Maarsbergen. Maar vlak daarvoor fietsen we over de Maarnse Grindweg, een heerlijke fietsweg, richting Maarn. We duiken onder de A12 door en gaan rechtsaf en fietsen parallel aan de A12 door Maarn. Voorbij het dorp komen we in een coulisselandschap met weilanden, bosjes en een heuse golfbaan. We steken de N226 over en vervolgen onze weg richting Woudenberg. Inmiddels beginnen onze magen te knorren en we besluiten om, voordat de hongerklop toeslaat, een eetgelegenheid te zoeken. Fietsend door Woudenberg valt ons oog op Ribhouse Texas, een onvervalste cowboytent waar we op het terras neerstrijken. We worden bediend door een lieftallige jongedame in westernoutfit en kiezen voor de omelet met bacon en kaas. Ouderwetse prijzen gelden hier nog, voor iets meer dan 27 euro stappen we goedgevuld weer op de fiets.

Het pad terug

Langs het Henschotermeer, waar het heel druk is met waterliefhebbers, komen we bij de N227 die we richting Maarn even volgen. Vlak voor de A12 slaan we af, richting Austerlitz. Verder door de bossen om vlak voor het dorp af te buigen richting Pyramide van Austerlitz. Maar we missen kennelijk de bordjes die ons naar de pyramide moeten leiden en fietsen de andere kant op over de Oude Woudenbergse Zandweg om over de A24 in Soesterberg aan te komen. Daar gaan we rechts langs Kamp Soesterberg en draaien om de oude vliegbasis heen om via de andere kant recht over de oude landingsbaan weer het dorp in te fietsen. Vervolgens volgen we de N237 om via Huis ter Heide bij De Bilt uit te komen. Dan vlak langs het KNMI en het UMC langs het Landgoed Oostbroek en de Kromme Rijn buigen we uiteindelijk weer richting Zeist om uiteindelijk weer bij het slot uit te komen. Waarmee een einde komt aan La Vuelta Holanda. Moe maar voldaan tillen we de fietsen weer op de drager en keren huiswaarts. Voorwaar een prachtige fietstocht door een schitterend landschap.