Het was een weekend met en zonder voetbal. Verrassend en niet verrassend. Niet verrassend omdat ik stond ingeroosterd voor twee voetbalwedstrijden. Op zaterdag in Voorhout en op zondag in Hoorn. Maar de weersomstandigheden gooiden voor de zondag roet in het eten.

De zaterdag met voetbal

Zaterdagochtend lekker ontbijten met croissantje en beschuitje. Standaard met boter en jam. Het weer ziet er goed uit. maar de temperatuur is wel gekelderd. Gelukkig is het droog. Eerst maar eens even een rondje markt doen. Even de spieren losgooien. Lief is op zoek naar rozen met lange stengels.

Dan even voorbereiden voor de wedstrijd in Voorhout, zo’n 10 kilometer richting bollenstreek. Foreholte, de club waar doelman Edwin van der Sar ooit als jongetje begon, tegen Alphia. Twee middenmoters in de 2e klasse.

Vier weken geleden kon ik nog op de fiets naar Sassenheim. Heerlijk zomers weertje toen. Nu toch beducht op een regenbuitje en, het moet gezegd, het is veel kouder. Dus dit keer met de auto. Bij aankomst kopje koffie met koekje in het “sponsorhome”. Babbeltje met oud-voorzitter. Dan voorbeschouwing met de trainer van Alphia. Die voetbalde als jongetje vroeger nog bij Bernardus, de club waar ik ooit jeugdleider, jeugdtrainer en bestuurslid was.

Dan de wedstrijd. Een stevige pot met veel fysieke inzet. Eindigend in een 1-1 gelijkspel. Nabeschouwing maken met trainer en speler. Niet helemaal tevreden met gelijkspel, maar vooruit, beter een punt dan geen punt.

Inmiddels had ik het aardig koud gekregen op de tribune, dus licht bibberend zocht ik de auto weer op. Kacheltje aan en weer richting huis. ‘s Avonds begonnen met kijken naar de serie Top Dog en daarna nog even gaan lezen in De man die twee keer doodging van Richard Osman. Lekker ongecompliceerd.

De zondag zonder voetbal

Zondagochtend lekker ontbijten met croissantje en beschuitje. Standaard met boter en jam. Ik geloof dat ik in herhaling verval. Het zonnetje schijnt, er drijven wat wolkjes voorbij. Ik ga me voorbereiden op de voetbalwedstrijd in Hoorn. Daarvoor moet ik rond een uur of 12 in de auto stappen. Het is een klein uurtje rijden.

Maar even later krijg ik een whatsappje dat de wedstrijd is afgelast. Kennelijk heeft het daar zo stevig geregend dat het veld is afgekeurd. Dat gooit de hele dagplanning in de war, maar opent ook andere perspectieven.

Lief zegt dat we dan wel samen ergens kunnen gaan lunchen. Omdat het frisjes is buiten toch maar een shawl om gedaan om vervolgens richting stad te lopen. Roos zit vol, Goeswijn is leeg (ergo niet gezellig), Vooraf en Toe is redelijk gevuld en Lief stelt voor om naar City Hall te gaan. Daar is nog plek voor twee. Ze noemen zichzelf ‘Trattoria Italiana’ omdat de keuken grotendeels Italiaans getint is. We gaan allebei voor de ‘Focaccia con Salmone e Erba Maionese’. Kortom, een focaccia broodje met salade van zachtgegaarde zalmfilet, aangemaakt met groene kruidenmayonaise, rucola, zoetzure chioggia biet, roodlof en zwarte olijvenkruim. Althans, zo staat het op de menukaart.

Wat we kregen wat een lekker vers focaccia broodje met twee bolletjes zalmsalade, waarin zo weinig zalm zat dat het niet eens te proeven was. Verder veel rucola, twee plakjes dungesneden biet en wat roodlof. De olijvenkruim heb ik niet kunnen ontdekken, daarentegen wel heel veel heel grof gesneden uit. Kortom, de kok had zijn dag niet. Een opmerking hierover werd een beetje nonchalant afgedaan. Weten we dat ook weer voor een volgende lunch.

Daarna nog een half rondje Singelpark gelopen. Altijd een genot om te doen, waarbij opviel dat de bomen relatief weinig herfstkleuren hadden en nog veel blad hadden. En dat was een weekend met en zonder voetbal.

‘s Avonds verder met de serie Top Dog en nog even lezen in “De man die twee keer doodging”.