Het is weer tijd voor de jaarlijstjes. Iedereen publiceert die tussen Kerst en Nieuwjaar, maar ik doe dat nu eens op de eerste dag van het nieuwe jaar. Voor mij is het overigens de eerste keer, want ik heb nooit eerder bijgehouden wat ik heb gezien en gelezen.Ik heb dit jaar veel mooie films gezien, zowel in de bioscoop als op de tv. In totaal … Lees verder Het is weer tijd voor de jaarlijstjes
Het is winter en dat is goed te merken op de Winterse Kerstmarkt op de gracht. Leiden is, of moet ik zeggen, was beroemd om zijn drijvende kerstmarkt op de Nieuwe Rijn. Een kerstmarkt die afwijkt van alle andere kerstmarkt. Een reden voor veel mensen om deze unieke kerstmarkt te bezoeken. Maar corona gooit roet in het eten en de kerstmarkt is al enkele jaren … Lees verder De winterse kerstmarkt op de gracht
Na het lezen van de biografie van Hella S. Haasse, waarin heel vaak haar jeugd in Nederlands-Indië wordt opgevoerd, en daarna haar novelle Oeroeg, bekroop mij het gevoel dat dit alles toch wel door een erg blanke bril is beschreven. Nu had ik via een kennis via Facebook gehoord over de Indonesische schrijver Pramoedya Ananta Toer, die vanuit Javaans perspectief schreef. Derhalve fluks naar de … Lees verder Aarde der mensen: romantiek en kolonialisme op Java
Dit weekend is voor het eerst sinds de coronatijden het Stripfestival Breda weer gehouden. Twee jaar lang geen grote stripfestivals of -beurzen, dat is een hard gelach geweest voor de vele stripliefhebbers. Daarom zondag vroeg uit de veren om tijdig naar Leiden Centraal te lopen. Overstapje in Rotterdam en dan met de Intercity Direct rechtstreeks naar Breda. Al met al een reisje van een uurtje, … Lees verder Het Stripfestival leeft weer
Dat is de eerste zin van de novelle, waarmee Hella S. Haasse in Nederland bekend is geworden. Ik heb dit werkje onlangs gelezen omdat ik vanwege mijn leesclub de biografie van Haasse heb gelezen. Leven in de verbeelding – Hella S. Haasse 1918-2011 is een stevig boek van bijna 600 pagina’s. Het magnum opus mag je wel zeggen van Aleid Truijens, waarin zij de gehele … Lees verder Oeroeg was mijn vriend
In de loop der jaren heb ik veel boeken gelezen van John le Carré. Hij wordt beschouwd als de allerbeste schrijver van spionageromans van zijn tijd. Misschien wel aller tijden. Zo staat geschreven in Time. Zijn meesterwerken speelden zich af ten tijde van de Koude Oorlog, in de jaren 60 en 70. Le Carré werkte zelf tot begin jaren 60 voor verschillende Britse inlichtingendiensten, MI5 … Lees verder Silverview: het laatste spionagewerk van Le Carré
Afgelopen maand las ik Bezonken rood van Jeroen Brouwers. Zijn roman over de gevolgen van zijn jonge jeugdjaren in een Jappenkamp tijdens WO II. Het is eigenlijk een literair zelfonderzoek naar wat de gevolgen waren voor zijn verdere leven. Maar het is een roman, dus geen autobiografie. Dat wil zeggen dat niet alles persé hoeft te kloppen. Het probleem is ook vaak dat het geheugen … Lees verder Bezonken rood: jeugd in een kamp
FC Barcelona was altijd het toonbeeld van het frivole, wonderschone voetbal. Ooit gepredikt door Johan Cruyff, vervolmaakt door Pep Guardiola. Met een magisch middenveld van Iniesta, Xavi, Busquets en een toen nog onnavolgbare messi. Een wonderelftal, een voorbeeld voor de hele voetbalwereld. Prijzen werden aaneengeregen. Financieel wanbeleid, wanstaltig dure miskopen, een wanboel in de salarishuishouding, een club die niet meer wist waar de grenzen liggen. … Lees verder 220604 Valt FC Barcelona nog te redden
Het zonnetje staat hoog aan de hemel, hoewel…. enkele flinke stapelwolken dreigen wat roet in het eten te gooien. Of beter gezegd, schaduw op de aarde. Ik luister naar de dagelijkse podcast van Marcel van Roosmalen en Gijs Groenteman, met de welluidende naam Weer een dag. Het gaat over het bereiken van de top, de Olympus. De heren zijn zeer content met hun optreden in … Lees verder 220602 Van pannenkoeken tot bezette gebieden
De zaaldeuren sluiten, het licht gaat langzaam uit en dan is het donker. En ineens klinkt daar snoeihard: Everythin’, everythin’, everythin’s gonna be alright this mornin’Ooh yeah, whoawNow when I was a young boy, at the age of fiveMy mother said I was, gonna be the greatest man aliveBut now I’m a man, way past 21Want you to believe me baby,I had lot’s of funI’m … Lees verder Een gekke paleogeneticus, een demente robotingenieur, wie is E. Busken eigenlijk? – een theatermonoloog
