Onlangs kreeg ik een korte rondleiding door het stadhuis van Leiden om de aanwezige kunstschatten te bewonderen. En […]
architectuur
Rijksmuseum van Oudheden gaat weer open Gisteravond mochten wij de feestelijke avond ter gelegenheid van de nieuwe vaste […]
Sinds kort is Leiden een nieuwe horecagelegenheid rijker, het grand café Waag in het unieke historische Waaggebouw.
Het gebouw is een rijksmonument, dat rond 1657 is gebouwd naar een ontwerp van Pieter Post. Vroeger stonden voor het gebouw kranen op het Waaghoofd, waar de schepen gelost werden. Want deze plek is precies daar, waar Oude Rijn, Nieuwe Rijn en de Mare samenkomen.
Nu komt er nog een fiets/loopbrug uit op het Waaghoofd, maar binnenkort wordt deze verplaatst en komt er een mooi groot terras, precies tegenover Annie’s.
Afgelopen zondag was het weer tijd voor het jaarlijkse straatmuzikantenconcours De Gouden Pet. Met mooi weer altijd een geweldige […]
zeefdruk, potlood en roetstof
Wonen in Utopia is de titel van een tentoonstelling in de LUMC Galerie, die nog tot en met 17 november 2013 kan worden bekeken. Deze tentoonstelling sluit, zeker qua naamgeving, aan op de grote tentoonstelling Utopia in de Lakenhal.
Utopia is feitelijk een maatschappij met een perfecte kwaliteit, een wensbeeld om na te streven. Sir Thomas Moore beschreef dit voor het eerst in zijn boek “Utopia” in 1516. Het is een maatschappij zonder privébezit, waar alles van iedereen is. Iedereen is hetzelfde gekleed en mag hetzelfde doen. Maar er zijn ook ‘slaven’, veroordeelden en immigranten. Of het dus een echte utopie is voor iedereen mag worden betwijfeld. Maar daar hebben we het verder niet over.
Kunstroute Leiden 2013 en kunst in de Meelfabriek
Gewoon een zondag in Leiden. Zoals gisteren toen de zon hoog aan de zondagse hemel stond. En Leiden vibreerde van alle activiteiten. Wandelaars overal, toeristen wellicht, kunstliefhebbers zeker en mogelijk shoppers. Want Leiden liep over, de Kunstroute, het Verrassend Winkelweekend met “Fashion and Music”, een fraaie tentoonstelling in de Lakenhal en spetterende muziek van Licks & Brains op het Burchtplein.
Te veel, veel te veel om in één bericht mee te delen. Daarom maar een begin met de Kunstroute. Die op zaterdag begon met het bekijken van graffiti-art op het Stadhuisplein, onder het genot van een lekkere koffie van City Hall.
Marianne Lammersen was in 2012 de winnaar van de Frans de Wit-prijs met haar werk Parasiet. Dat was tevens de reden dat ze dit jaar opnieuw deelnam aan Beelden in Leiden.
Na haar deelname in 2012 vertrok Lammersen voor een paar maanden naar China, als Artist in Residence in het Chinese European Art Centre in Xiamen. En dit jaar werd ze genomineerd voor de Bommel van Dam Prijs. In haar werk kijkt Lammersen vaak kritisch naar het vanzelfsprekende vooruitgangsdenken, waarbij ze haar zorgen uit over de voortdurende uitputting van de aarde door de mens.
Tegelijkertijd zet ze vraagtekens bij de verdringing van de traditionele waarden door economische belangen.
De enige Leidse kunstenaar die aan Beelden in Leiden 2013 deelnam was Izaak Zwartjes. Hij heeft vrijwel jaarlijks een expositie bij Upstream Gallery in Amsterdam. Daarnaast exposeert hij in musea, buiten in de open lucht en ook in het buitenland.
Zwartjes maakt bij voorkeur gebruik van restmaterialen als sloophout, oud ijzer, gerafelde touwen, gescheurde lappen, afgedankte meubels, maar ook slachtafval en mest verwerkt hij in zijn sculpturen. Zijn rauwe mythische wereld wordt bewoond door uitgemergelde mummieachtige figuren, het lijken wel soldaten. Sommigen zijn gekneveld of liggen voor dood in een hoek, anderen bungelen stuiptrekkend aan een balk, weer anderen zitten verdwaasd voor zich uit te staren aan een tafel.
Zwartjes won de Frans de Wit-prijs 2013 met zijn werk Basic Construction III, dat op de Hooglandse Kerkgracht te zien was.
De 29-jarige, in Groningen woonachtige Esther de Graaf toont in Leiden haar eerste buitenwerk. Ze nam reeds deel aan meer dan twintig groepstentoonstellingen en werd in 2013 genomineerd voor de Volkskrant Beeldende Kunstprijs. In 2010 kreeg ze het Hendrik de Vriesstipendium voor jong talent van de gemeente Groningen.
Esther de Graaf maakt fragiele constructies van alledaagse materialen als karton, plastic, ijzerdraad, aluminiumfolie en tape. Je kunt bij haar werk precies zien hoe het gemaakt is, geen geheimen of dubbele bodems. De sculpturen worden gebouwd met alleen dat materiaal dat nodig is.
