Een sloperij in Noord-Londen. De boedel van een leeggehaald huis wordt uitgeladen. Er komt ook een oude vrieskist tevoorschijn. In de vrieskist blijkt een ingevroren lijk te zitten. Na onderzoek blijkt dat het lijk al zo’n 30 jaar ingevroren in die kist zit. Ook blijkt dat de betrokken persoon, een man, door een hoofdwond en een pen in zijn hoofd om het leven te zijn … Lees verder Dood….., maar niet vergeten
Samuel Bjørk is een nieuwe ster aan het toch al volle firmament der Scandinavische misdaadschrijvers. En zoals te doen gebruikelijk komt er dan onmiddellijk een spannend duo aan te pas, waarover een hele serie boeken kan worden geschreven. In dit geval het iconische duo Holger Munch, leider van het onderzoeksteam, en Mia Krüger, een gevalletje apart. Krüger is een buitengewoon talent dat veelal afgaat op … Lees verder Net gelezen: “Ik reis alleen” en “De doodsvogel” van Samuel Bjørk
In de kast met nog te lezen boeken vond ik enige tijd geleden “Boeman” van de Noorse schrijfster Unni Lindell. Zij heeft een hele serie thrillers geschreven met als hoofdpersoon hoofdinspecteur Cato Isaksen van de politie van Oslo. “Boeman” is het 8e deel in de serie van negen boeken met Cato Isaksen. Eerder las ik het eerste boek, “Het dertiende sterrenbeeld”, en het derde boek, … Lees verder Net gelezen: “Boeman” van Unni Lindell
Een stadje aan de schilderachtige kust van Dorset. Zo’n stadje waar iedereen elkaar kent. Dat is de achtergrond waar de Engelse misdaadserie Broadchurch zich afspeelt. Eigenlijk is het meer een drama, waarin een misdaad de hoofdrol speelt. DS (Detective Sergeant) Ellie Miller is een poosje ziek geweest en keert weer op het politiebureau terug. Ze verwacht daar de leiding te krijgen over de recherche, maar groot … Lees verder Broadchurch, misdaad in een Engels kuststadje
Mijn eerste Baldacci. Ondanks dat er al heel veel boeken van zijn hand zijn verschenen, had ik er nog nooit eentje gelezen. En dat ik dit boek las, was ook toeval want eega kreeg deze bij de AKO geheel gratis mee bij een ander boek.
Waarom nooit eerder een Baldacci? Dat is misschien ook wel toeval. Hoewel ik meer Scandinavische thrillers lees dan Amerikaanse, had ik altijd het gevoel dat het massaboeken waren. Populaire boekjes voor de snelle vluchtige lezer. Wellicht een vooroordeel, maar ik heb nu dus aan Baldacci geroken 🙂
En ik moet bekennen dat ik niet teleurgesteld ben. Weliswaar is de schrijfstijl echt heel anders dan van de meeste Scandinavische schrijvers, maar de opbouw en de spanning vergoeden veel. Lees verder “Net gelezen: “Geniaal geheim” van David Baldacci”
Er liggen nog wat boeken op de stapel, waaronder deze van Unni Lindell. De Rouwmantel is zeker niet het laatste boek van deze Noorse schrijfster, want mijn druk dateert al uit 2008. Vandaar dat de pagina’s ook wat gelig zijn verkleurd. Maar de inhoud blijft gelukkig onveranderd. Het is het boek waarin de hoofdpersoon, inspecteur Cato Isaksen, weer is teruggekeerd bij zijn vrouw Bente. Na … Lees verder Net gelezen: “De Rouwmantel” van Unni Lindell
Jullie hebben het wel gemerkt, HW is na een best wel lange periode weer aan het lezen geslagen. Nieuwe boeken en oude, die nog op de stapel liggen, alles door elkaar heen. Maar met één kenmerk, het zijn voornamelijk thrillers, detectives e.d. Spanning zit er praktisch overal in, met hier en daar natuurlijk de uitzondering. Zo las ik onlangs het nieuwste boek van de IJslandse … Lees verder Net gelezen: “Schemerspel” van Arnaldus Indridason
Harry Hole is terug en hoe! Daarmee begint Het Pantserhart van de Noorse thrillerschrijver Jo Nesbø. Na de verschrikkelijke en angstaanjagende ervaringen in De Sneeuwman, waarbij de seriemoordenaar wel erg persoonlijk werd, is Harry Hole van de aardbodem verdwenen. Maar omdat er in Noorwegen twee vrouwen worden vermoord, die beiden in hun eigen bloed zijn verdronken, besluit hoofdinspecteur Gunnar Hagen dat Harry Hole heel erg nodig is. Dus wordt rechercheur … Lees verder Net gelezen: “Het Pantserhart” van Jo Nesbø
Vakantiedag 4 was dinsdag. Opnieuw een, zoals de weerman het zo treffend zegt, “zomerse dag”. Met andere woorden, het was warmer dan 25ºC en in de zon is dat behoorlijk warm, dat kan ik u verzekeren.
Op het programma stond een fietstocht naar Kasteel Keukenhof in Lisse vanwege de beeldententoonstelling Hof van Appel en Cobra Buiten. Maar na een ontbijt in de tuin besloten HW en eega toch maar om af te zien van die 20 km op de fiets. Te warm, komt wel een andere dag.
Vanwege de warmte was het alternatief lekker rustig niets doen, of zo goed als niets. Rond het middaguur liepen we door het Plantsoen en over het Rapenburg naar Café Midi, naast het Museum voor Volkenkunde, voor een lekkere lunch. Dit zaakje, klein maar fijn, behoort tot de top van de Leidse lunchgelegenheden. Uitstekende broodjes, mediterraan van aard, en heerlijke koffie voor een normale prijs. Een aanrader, mocht u nog eens op zoek zijn naar lekkere lunchbroodjes. Lees verder “Vakantiedag 4: Midi, zon en Singelpark”
Het derde deel alweer in de Serie Q van de Deense thrillerauteur Jussi Adler-Olsen. En het moet gezegd, onze Deense vriend wordt steeds beter. Zijn verhalen worden meer en meer ingebed in een maatschappelijke context, die steeds realistischer aandoet.
En dat alles onder de inspirerende leiding van de onverbeterlijke inspecteur Carl Mørck, nog steeds geplaagd door een schuldgevoel vanwege een eerdere zaak waarbij één collega omkwam en zijn beste vriend/collega verlamd raakte. Uiteraard bijgestaan door zijn mysterieuze assistent Assad, wiens achtergrond volstrekt onduidelijk is, en Rose (of toch haar zuster Yrsa).
Vanaf de eerste bladzijde worden we ingeleid in het verhaal. Twee jongens zitten opgesloten in een oude houten loods aan zee, vastgeketend en geboeid. De oudste weet een fles te ontkurken en daar een papieren ‘noodkreet’ in te proppen, geschreven met het bloed van zijn vingertop. Dan gooit hij de fles in het water onder de loods. Lees verder “Net uitgelezen: “De Noodkreet in de Fles” van Jussi Adler-Olsen”
