Normaal gesproken hangt kunst aan de muur. Of staat het ergens op, of bevindt het zich gewoon ergens. Maar altijd zie je dat er kunst is. En dat schept soms een afstand, of juist niet. Kunst wordt bekeken en je wordt meestal gedwongen om dat in een bepaalde context te doen. Denk maar aan een museum.

Je mag daar niet ineens het schilderij van de muur halen om het eens anders te bezien. Daardoor krijgt kunst ook, misschien wel onterecht, een aureool van ‘heiligheid’, van ‘onschendbaarheid’. Het is kunst dus is het mooi. Hoewel sommigen het soms helemaal niet mooi vinden. Lees verder “Kunst opnieuw bekeken door Louise Lawler”