Tag: postaday2011

Proeven, Voelen

Update: Mag het ietsje meer zijn & efficiënte onderhoudsbranche

Een kleine anderhalve week geleden schreef ik over mijn introspectieve gevecht met de weegschaal. Dat extraverte apparaat weigerde zich neer te leggen bij mijn gelukzalige levenstoestand en meldde dag in, dag uit dat de schaal naar boven bijgesteld diende te worden.

Dit heeft geleid tot een grote stap, namelijk het besluit om de cijfers van het apparaat voor waar aan te nemen en dus wat te gaan doen aan dat wat dagelijks onder dat kleine glazen oogje verschijnt.

Welnu, we zijn inmiddels twee weken verder en ik moet zeggen dat de weegschaal inmiddels blinkt van trots. Want in plaats van steeds hogere getallen te moeten weergeven, zijn het nu steeds lagere getallen. Twee weken geleden zijn we samen gestart met de vermelding van 82.1 en vanochtend gloeide het apparaat van blijdschap, toen het 78.8 vermeldde. Kortom, een vermindering van 3.3 oftewel vier procent in twee weken. Nou nou, zult u zeggen, big deal dat moet toch gewoon kunnen. Lees verder “Update: Mag het ietsje meer zijn & efficiënte onderhoudsbranche”

ollieherman3 reacties
Voelen

Hoe efficiënt is de onderhoudsbranche?

Vorige week kregen HW en eega een brief van een bedrijf, de professionals in vastgoedzorg. Volgens het briefhoofd zijn zij ‘Toonaangevend in Totaal Onderhoud’. Natuurlijk geloven wij dat graag. Dit bedrijf zou in week 34 beginnen met de uitvoering van diverse werkzaamheden. Met het oog daarop was het van het grootste belang dat er op maandag 22 augustus iemand aanwezig zou zijn.

Welnu, dat betekent in gewone mensentaal dat je een vrije dag dient op te offeren voor het grote doel. Het grote doel was in dit geval de vervanging van de aluminium schuiframen door houten elementen incl. dubbel glas en het schilderen van de nieuwe onderdelen.

Jawel, dit was de klus waarvoor wij in het voorjaar zo hadden geijverd. Want toen waren alle andere huizen bij ons gedaan, behalve dat van ons en de buren. Toen had alles in een keer gedaan kunnen worden, gemakkelijk en snel. Maar zo mocht het niet zijn, want ‘s heren wegen lopen soms anders.  Lees verder “Hoe efficiënt is de onderhoudsbranche?”

ollieherman3 reacties
Voelen

Gewoon even door Leiden

Een warme benauwde dag. Begin van de middag kijken naar Heracles – Feyenoord. Ja, als Feyenoord aanhanger moet je dat natuurlijk wel zien. Een alleszins aardige wedstrijd met veel inzet van beide kanten. Daarna de plantenbakken voor het huis naar achteren verplaatsen. Want morgen worden de kozijnen vernieuwd en dan moeten de schilders en aanverwante vaklieden er bij kunnen (incl. de steigers).

Dan wordt het tijd om even de stad in te lopen. Door het altijd mooie Plantsoen, waar veel mensen in het gras liggen te genieten, via de Jan van Houtkade en de Boisotkade naar de Vliet. Eén van de mooie grachtjes van Leiden. En dan langs het Rapenburg even koffie drinken bij Pettersson. Waar je een schitterend uitzicht hebt op de drukste waterkruising van Leiden. Lees verder “Gewoon even door Leiden”

ollieherman2 reacties
Proeven, Voelen

Mag het ietsje meer zijn?

Dat is een vraag die velen van ons vroeger vaak hoorden bij de slager. Tegenwoordig is dat niet meer aan de orde, want bijna alles is al voorverpakt en van afwegen is geen sprake meer.

Maar mag het ietsje minder, dat is een vraag die je niet zo vaak hoort. Die vraag stelde ik mijzelf, toen ik vorige week weer eens met enige ontstemming naar de weegschaal keek. Wat zou er toch met dat stomme apparaat aan de hand zijn. Elke week gaf hij maar weer meer aan, alsof de batterijen steeds voller werden in plaats van leger. Lees verder “Mag het ietsje meer zijn?”

ollieherman3 reacties
Voelen, Zien

Naar de Sinjorenstad

Grote hal station Antwerpen

En zo is het al weer de laatste week van de vakantie. Drie weken vol nattig en weinig zonnig weer. Nou ja, in ieder geval drie weken niet aan mijn werk gedacht, hoofd was lekker vrij.

Een paar dagen geleden besloten eega en HW de Sinjorenstad (Antwerpen) met een bezoekje te vereren. Gelukkig kozen we voor de woensdag, een uitgelezen zonnige dag. Eigenlijk wilden we donderdag gaan, maar de weersvooruitzichten waren niet zo goed voor die dag. En wat een geluk hadden wij, de hele dag zon, prima weer voor een citytrip!

Als je in Antwerpen aankomt, krijg je eerst te maken met dat prachtige station. Een echt juweeltje, eind 19e eeuw, dat is gecombineerd met  ondergrondse perrons in zo’n 4 lagen boven elkaar. Bovengronds de fantastische hal, zoals je op de foto ziet.

Stadsfeestzaal

Lees verder “Naar de Sinjorenstad”

ollieherman4 reacties
Voelen, Zien

23 juli 2011, een terugblik op een vreemde dag vol gevoelens

Wakker worden met het bericht dat er geen tien jongeren zijn omgekomen bij de schietpartij op het eilandje Utøya in Noorwegen, maar tachtig. Daar krijg je onmiddellijk een vreemd suizend gevoel van in je hoofd, al bij het ontbijt. Om 9 uur ‘s ochtends al het eerste speciale NOS Journaal. Waanzin, roept het binnen in mij. Hoe kun je zo in koelen bloede 80 jongeren … Lees verder 23 juli 2011, een terugblik op een vreemde dag vol gevoelens

ollieherman1 reactie
Zien

Muziek in de Leidse Hofjes, muziek van hoog kaliber

Afgelopen Pinksterdagen vond voor de tweede keer Muziek in de Leidse Hofjes plaats. De ondertitel van dit bijzondere muziekgebeuren luidt Cum Laude concerten, omdat alle deelnemende musici op een conservatorium studeren of cum laude zijn afgestudeerd. En dat betekent muziek van een hoog kaliber. Dit jaar was bijzonder omdat er maar liefst drie winnaars van de Nederlandse Muziekprijs deelnamen. De Nederlandse Muziekprijs is de hoogste … Lees verder Muziek in de Leidse Hofjes, muziek van hoog kaliber

ollieherman3 reacties
Voelen, Zien

Lang geleden al weer, hoewel, wat is lang?

Bijna een maand is er geen bericht van mij verschenen. Was de bron opgedroogd, waren de inktpatronen op? Niets van dit alles, het was gewoon heel druk. Ik heb heel veel dingen gedaan, gezien, ervaren, geproefd, gevoeld en zelfs geroken. Kortom, een goed bestede tijd. Vind ik zelf. En daarom had ik weinig tijd om te schrijven of om de blogs van anderen te lezen … Lees verder Lang geleden al weer, hoewel, wat is lang?

ollieherman3 reacties
Zien

Net uitgelezen: “De Fazantenmoordenaars” van Jussi Adler-Olsen

De Fazantenmoordenaars is het tweede boek van de Deense schrijver Jussi Adler-Olsen in zijn Serie Q. Deze serie begon met De vrouw in de kooi. Q is de afdeling Onopgeloste Zaken van de Kopenhaagse politie en wordt geleid door brigadier Mørck, een eigengereid heerschap die met zijn afdeling naar de kelder is gedirigeerd. Hij wordt geholpen door Assad, die ergens uit het Midden Oosten komt, maar waarvan niemand de achtergrond kent. En dan is er ook nog Rose, een assistente die zich punkzwart uitdost.

De Fazantenmoordenaars gaat over een groep, die voor het plezier mensen half of helemaal dood slaat. Zo maar, voor de kick. Deze groep is daar tijdens de kostschooltijd mee begonnen en de groepsleden behoren nu tot de maatschappelijke top van Denemarken. Toch gaan ze nog gewoon door met hun misdaden, maar door hun maatschappelijke status blijven ze buiten schot. Totdat Mørck hen op het spoor komt als hij een onopgeloste zaak van twee kapot geslagen tieners uit de jaren 80 onder ogen krijgt. Lees verder “Net uitgelezen: “De Fazantenmoordenaars” van Jussi Adler-Olsen”

ollieherman5 reacties
Voelen, Zien

Intieme muziek van Alex Roeka en Maarten Kooijman, in een huiskamer

Niet zo lang geleden was ik bij een huiskamerconcert, Live in Your Living Room, zoals dat dan mooi heet. Je kunt je natuurlijk wel voorstellen wat zo’n huiskamerconcert behelst. Gewoon een concert bij iemand in de huiskamer. Iemand die daarvoor zijn huiskamer beschikbaar stelt, met artiesten die daar dan willen spelen. Akoestisch uiteraard, want ja, als je een hele band in je huiskamer installeert met … Lees verder Intieme muziek van Alex Roeka en Maarten Kooijman, in een huiskamer

ollieherman1 reactie