Al meer dan 20 jaar schrijft John Grisham met groot succes de ene na de andere thriller, maar […]
verhaal
Tuut-tuut-tuut, het geluid van een vroege wekker. Zaterdagochtend, tijd voor een croissant van Mamie Gourmande. Met een krantje […]
Je heet Mae Holland, je bent jong en je wilt eigenlijk wel wat bereiken in de wereld. Je […]
Malcolm Gladwell (1963) is een Canadese schrijver, die bekend werd door zijn schrijfwerk voor The New Yorker. Voor dat tijdschrift schreef hij heel columns over allerlei onderwerpen. Een aantal van deze artikelen zijn gebundeld in dit boek. 22 korte verhalen over heel verschillende onderwerpen en vaak met een heel verrassende insteek.
De verhalen zijn ingedeeld in drie delen, “Enthousiastelingen, pioniers en andere varianten van bescheiden genialiteit”, “Theorieën, voorspellingen en diagnoses” en “Persoonlijkheid, karakter en intelligentie”.
In deel 1 staat o.a. het verhaal “Het raadsel van de ketchup”. Daarin staat de vraag centraal waarom ketchup altijd hetzelfde is gebleven, terwijl er wel tientallen varianten van mosterd zijn. Vroeger was er immers maar één soort mosterd, van mosterdzaad met kurkuma en azijn. Maar erg goed verstopt stond ook ergens Grey Poupon, een soort Dijonachtige mosterd. En toen kwam er een reclame waarin een man achterin een Rolls Royce zit, op een landweg. Hij heeft een portie rundvlees op een zilveren bord op schoot. De chauffeur doet dan het handschoenenkastje open en geeft hem een pot Grey Poupon. Vervolgens komt er nog een Rolls Royce naast hen rijden, waar een man zijn hoofd uit het raam steekt en vraagt: “Neem me niet kwalijk, maar heeft u soms wat Grey Poupon?” De verkoop steeg pardoes met veertig, vijftig procent.
Zaterdag 28 juli was vakantiedag 8. Een dag met mooi weer, Tijd voor een bezoek aan het Nationaal Park de Hoge Veluwe. Niet alleen voor het mooie park, maar ook voor de Zwoele Zomeravond van het Kröller-Müller Museum, midden in het park. De ondertitel van de Zwoele Zomeravonden is dit jaar “Een museum vol Verhalen”.
Na een klein uurtje rondfietsen door het park, op zo’n wit fietsje, genieten van de natuur en het lekkere weer, kwamen we bij het museum aan. Daar hebben we eerst even gekeken naar de tijdelijke tentoonstelling “Verlangen naar volmaaktheid”. Daar hing o.a. dit mooie werk van Gilbert & George, Metal Jack.
The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2011 annual report for this blog. Here’s an excerpt: The concert […]
Het derde deel alweer in de Serie Q van de Deense thrillerauteur Jussi Adler-Olsen. En het moet gezegd, onze Deense vriend wordt steeds beter. Zijn verhalen worden meer en meer ingebed in een maatschappelijke context, die steeds realistischer aandoet.
En dat alles onder de inspirerende leiding van de onverbeterlijke inspecteur Carl Mørck, nog steeds geplaagd door een schuldgevoel vanwege een eerdere zaak waarbij één collega omkwam en zijn beste vriend/collega verlamd raakte. Uiteraard bijgestaan door zijn mysterieuze assistent Assad, wiens achtergrond volstrekt onduidelijk is, en Rose (of toch haar zuster Yrsa).
Vanaf de eerste bladzijde worden we ingeleid in het verhaal. Twee jongens zitten opgesloten in een oude houten loods aan zee, vastgeketend en geboeid. De oudste weet een fles te ontkurken en daar een papieren ‘noodkreet’ in te proppen, geschreven met het bloed van zijn vingertop. Dan gooit hij de fles in het water onder de loods.
De Fazantenmoordenaars is het tweede boek van de Deense schrijver Jussi Adler-Olsen in zijn Serie Q. Deze serie begon met De vrouw in de kooi. Q is de afdeling Onopgeloste Zaken van de Kopenhaagse politie en wordt geleid door brigadier Mørck, een eigengereid heerschap die met zijn afdeling naar de kelder is gedirigeerd. Hij wordt geholpen door Assad, die ergens uit het Midden Oosten komt, maar waarvan niemand de achtergrond kent. En dan is er ook nog Rose, een assistente die zich punkzwart uitdost.
De Fazantenmoordenaars gaat over een groep, die voor het plezier mensen half of helemaal dood slaat. Zo maar, voor de kick. Deze groep is daar tijdens de kostschooltijd mee begonnen en de groepsleden behoren nu tot de maatschappelijke top van Denemarken. Toch gaan ze nog gewoon door met hun misdaden, maar door hun maatschappelijke status blijven ze buiten schot. Totdat Mørck hen op het spoor komt als hij een onopgeloste zaak van twee kapot geslagen tieners uit de jaren 80 onder ogen krijgt.
Ik ben een liefhebber van detectives en misdaadboeken. De laatste tijd lees ik vooral veel werk van Scandinavische schrijvers, die kunnen me erg boeien. Het gaat vaak niet alleen om de actie, de plot, maar ook om de uitwerking van de karakters. Vanaf nu wil ik jullie verblijden met een kort verhaal over de boeken, die ik net uit heb. Vandaar de titel ‘Net uitgelezen’. Vandaag de eerste aflevering.
Het Dertiende Sterrenbeeld is de eerste misdaadroman van Unni Lindell uit 1996. Lindell is een Noorse, geboren in Oslo. Ze schrijft al sinds jaar en dag, kinderboeken, kookboeken, gedichten, romans, van alles eigenlijk. Het Dertiende Sterrenbeeld is de eerste van een serie misdaadromans met inspecteur Cato Isaksen in de hoofdrol.
Ondanks alle drukte lukte het HW om de afgelopen zondagen toch een blik te werpen op de nieuwe Nederlandse tv-serie “A’dam – E.V.A.“. Een komische dramaserie heet dat, om het maar weer eens naar goed Nederlands gebruik in een hokje te duwen.
